MODERN CEZAEVLERİ
Siteler...şehrin 5-10 km uzağına kurulmuş en az on katlı kocaman devasa binalar...çevresi duvarlarla örülü,güvenlikli,özel otoparklı,havuzlu,çocuk parklı,tenis kortlu yaşama alanları...dışardan çok cazip gelen yönleriyle bizi kendine çeken yerler...şehirden uzakta,gürültüsüz,daha huzurlu diye seçilen binalar...
Onlardan birinde yaşamak için gece gündüz çalışan insanlar...mekanikleşmiş yaşam biçimlerinin en güzel örnekleri...bana göre yasaklar şehri.Kısa bir süredir böyle bir yerde yaşamanın mutsuzluğu içindeyim.Öyle çok yasak var ki.Bir kere girişiniz hele misafirseniz epeyce zaman alıyor bu sitelere.Dairelerde gürültü yapma şansınız ise hiç yok.Küçük çocuğunuz varsa vay halinize.Balkonlarda şöyle efil efil rüzgarda çamaşır kurutmanızsa hayal...çocuk parkına inersiniz evladınızla;annelerin gözü kartal ,eli pençe gibidir çocukların üstünde."Kaan elindekini yere bırak,toprağa elleme Sena;arkadaşına dokunma sakın;hızlı sallanmayın;Bisikleti buraya koymayın lütfen...bu diyalaoglardan içiniz daralır ve çocuğunuz benim gibi kucağınıza alır kaçarsınız ordan.Hele yazın saat 10’dan sonra parkın kapısını kilitlerler.Neymiş gürültü çok oluyormuş.Tenis kortunun kuralları insanı spor yapmaktan men eder zaten.Havuzdan hiç bahsetmesem daha iyi olur ama anlatmasam çatlıycam sinirden.Elinizde bir poşetle mi girdiniz; yiyecek varsa sakın ha hiç gelmeyin havuza. Benim oğlum acıkıyor, yüzünce canı burda yemek istiyor deyin kimin umurunda... şikayet gidiyormuş yönetime...herkes alıcı kuşlar gibi birbirnin açığını bulup şikayet etmeye endekslenmiş.
Yasaklar ve kurallar üzerine bir hayat bu siteler.Gökyüzünü zaten binaların arasından görürsünüz.Kimse kimseye selam vermez ,ama dedikodular jet hızıyla yayılır.Kim boşanmış,kim aldatmış,kim sınavı kaznmış...Bana göre modern cezaevleri gibi.Samimi insanlar ,komşuluklar,güven ve huzur yok bu binalarda...Gösteriş ve aldatmaca dolu yaşamlar hüküm sürüyor.
Nerde o eski mahallelerin sıcaklığı,huzuru ve güveni diyeceksiniz elbet.En azından ben çocukluğumu,gençliğimi yaşadım o yerlerde.Anılarda da olsa mutluyum .En büyük üzüntüm çocuklarımın bu zevki ,bu tadı hiç yaşamayacak olmaları.Tıpkı eski ve güzel ne varsa hayatta...