Ben Küçükken

• 1 Haziran 2012 Cuma 13:11:45

Benim hiç sevmediğim yıllar ilkokul yıllarıdır.Yalan yok , öyle ki ortaokula başlayınca cennette gibi hissetmeye başlamıştım. Beni o okuldan soğutan o kadar sebep vardı ki ! Öncelikle sınıf arkadaşlarımın hepsi ’ayrı cins salak’ tı. Geleceğe gidip Gossip Girl’in tüm sezonlarını tek seferde izlemiş gibi kendilerine gruplar yaptılar. Ayrı yemek yemeler, ayrı oyun oynamalar. Tabi ki dışarıda kalmadım ama kendime bir grup bulmam biraz zaman aldı. O zamandan beni spordan soğutan da bunlar ve aptal gruplaşmaları. ’Tut o topu tut ! Korkmasana top senden korksun. - İyi misin ? ’ O zamandan sevmedim sevemedim arkadaş basketbol denen illeti. Şuan sevdiğim üç spor yüzme, plates ve dans. Dans ortaokul cennetimin kapılarının anahtarıydı. Üç sene dans ettik orada. Yüzme sevgili babacığımın hediyesi. Nasıl mı ? Yedi yaşındayken yat gezisine giderseniz ve karaya yüzerek ulaşmayı (babanızla tatlı bir yarış yapmayı ) hedeflerseniz ve babanızda kolluklarınızı alırsa, o gün ona küserseniz ama yüzmeyi de öğrenirsiniz :) Teşekkürler babacığım. Plates ise zor zaman kurtarıcım , öğretmeni kötü değil ama sevemedim bir türlü vik vik sesinden midir nedir?Benim sevdiğim düzensiz sporlarım bunlar.Neyse uzattım. İlkokul demiştim değil mi ? Sevdiğim öğretmenlerim vardı sevmediklerim gibi.. Sevdiklerimle halen görüşürüm hatta bir tanesinin mezarının yanından her geçişimde içim cız eder ve bir fatiha okurum.Öyle iyi adamdı rahmetli okul müdürümüz. Küçükken çok cılızdım ve beni rahatsız eden saçımı çekip silgimi çalan çok olurdu. Bu adamcağızda çözümü en son silgiyi delip kurdeleli kolye yapıp boynuma asmakla bulmuştu. Baba sıcaklığı vardı adamda. Hah şimdi bu gibi adamlar varken sen kalk seni korkutan, her defasında cezayla tehdit eden öğretmenleri sev say , oldu cicim. Bir tane müzik öğretmenimiz vardı. Soğuk nevale, evlerden uzak. Kadını sanki zorla müzik öğretmenliği okutturmuşlar ,bıraksalar yıldız olacaktı da biz engeli olmuştuk gibi bakışları vardı. Gelsin bu kadın size minik kelebeği öğretsin siz de söyleyin göreyim. Söyleyemezsiniz olmaz tek düze söyler çıkardık. Müzikten soğumadım ama soğutamadı mutluyum. Piyano bile çalarım ara sıra kafama göre çok amatör. Mikrofonum sırdaşım kardeşim, sesim ince sızım sevdiceğim iseverim şarkı söylemeyi ben güzelim :) Son olarak sevmediğim diğer gıcık etüt müdürü vardı. Halen sevmiyorum. Bir keresinde beni annem etüt merkezinden alacaktı normalde bu adam servisle bırakırdı, bir de deli sürerdi , eve gelene kadar mideceğizim alt üst olurdu. Neyse annem gecikti sırf bana lahmacun almak için canım benim biriciğim kıyamam :) Adam tutturdu seni ben bırakacağım diye. Bende hayır annem alacak diye tutturdum. Annem son anda yetişmeseydi zorla otobüse atıp bırakacaktı eve. Annem gelince koştum, sarıldım bir ağlama tuttu beni.Annemdi yahu sonuçta ondan yüce koruyu bir canlı var mıydı yer yüzünde Allah’tan ve babacığımdan başka ? Anneme sığındım tabi :) Ama unuttuğum bir şey vardı. O günün ertesi günü.. O güne lanet olsun işte. Adam bana geldi ve dedi ki ’Dün yaptıklarını unutmadım. Annenin yanında beni küçük düşürdün vs..’ Anam ben bok oldum ve bir daha ağzımı açamadım her gün dua ettim ilkokul beşinci sınıfa gelip dershaneye gitmek için. O dönemde kolej sınavları vardı. Dershanem kurtuluşum oldu tabi ertesi sene. Dershane sevdam oradan kaynaklı herhalde 1 + 5 inci senem bu sene :) Aile gibiyiz ama bu sene son :/ Şu anda çok mutluyum. Beni seven bir ailem , beni üzemeyen arkadaşlarım ve her söylenen lafa bir cevabım var. Kimse laf sokamıyor ^.^ hemen cevabını alıyorlar bulaşanlar. Beyinsizler ise aval aval bakıyor acıyorum :) Ama eskiden bu kadar çimdiklemeseydi hayat bu kadar dayanıklı ve tecrübeli olamazdım. Teşekkürler Hayat :)