- 726 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
An
İnsan her zaman yanında bulunan metaların kıymetini bilmez. Her zaman kaybedince "anlarlar". Her "an" "anlam" veremeyerek "anlayamazlar." "Anı" depreştiği zaman keşkeler başlar. Hep keşkelerle dolu cümleler başlar. Başlar ama bitmez. İnsan o zaman "anlar" ki, ve "... " tümcelerde hep özne, tümleç, fiil her zaman hep sevdiği kişi olur.
Mustafa UYSAL
An Yazısına Yorum Yap
"An" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.