ser dümeninde binlerce cana son olmuş bir transatlantik güncesi...

• 4 Şubat 2008 Pazartesi 20:33:54

yıl 19.. küsür. zamanın yırtınma dönemleri. evet evet yırtınma. kozasından çıkmaya çalışan tırtıl gibi yırtınmakta dünya. ve lüks insanların içindeki debdebeyi unutturmakta. dedim ya zamanın yırtınma dönemi diye, çağ çığırlar açma çağı. koca cüsseli yüzen şehir deniyor onlara. onlar mı su yüzeyinin poseidona aldırmaksızın gövde gösterileri yapan transantlantikleri... ihtişam merakı kim bilir daha neler sunacak huzurlara. suç yüzen şehirlerin mi, yoksa onları birbirlerine kasem edercesine dünya ya sunan beylerdemi yada durun durun! belki de o yüzen şehirerde olarak bir birlerine caka satan ağalarda ve hanımlarda mı?...

neyse ne, ne önemi var ki, zaten. bir meydan okuma var belki dde düşman adledilmiyor hiç bir dem poseıdon ama gözden kaçıyor onun ndünyasında onun izni olmadan hiç bir şey yapılamaz. öyle ki birileri kalkıp şehvet yarıştırsın. tabi ki bunlara fazla seyirci kalmayacaktır denizler tanrısı. ve o yüzen şehirleri sessiz ölümlere sesli inleyişlerle mühürleyecektir. ama unutulmamalı ki ne kadar yüksek olursa avazın sesi su altında en fazla balıklar ürkütülebilir. ve tüm satıh sessizlikten başka bir şetyle yankılanbmaz. oda satıhın aşinalığıdır bilakis. neler yapılmadı ki, okyanus aşan uçağın yapılıp zeusun erkine meydan okuyana değin. en tanınmışıydı titanik oysa medusalar, oryolar, ve daha niceleri. titaniğin dev cüsseli abileri, kuzenleri ve kardeşleri. her biri ama her biri uğradı poseıdonun hışmına. ama o hışımda yok olup gidenlerden çok ağı hak edenlerdi. zira hiç bir transatlantik gerkçe ve amacında kullanılmadı. her biri muhakkak ki göçmen nakli, ya da kaçışan insanların son ümitleri olarak görev ifa etmek niyetindeydi. ama tek savaş satıhtaki cihan harbleri değildi. denizde çoktan poseıdon ele geçirmişti siperleri. o kadarı öldü, o kadarı suya karışıpğ balıklara yem oldu ki... ama doymadı deryalar doymayacaklarda.

ıspat mı arıyorsunuz?... burnumuzun dibinden boğazlardan karadenize süzülen tranantlantik demi yankılanmıyor dimağlarda. o koca cüsseli yüzen şehir yüzdürebilşeceğinden daha fazla insana mezar şimdi. üzerlerini toprak örtmesede suyun ıslaklığı cezb etmişti cansız bedenlerini. en azından temizlenmişlerdi...

bir fanusu aşmak kolaydır, ancak fanusun dışındaki hayatınm yabancılığına cesaret etmek kaydıyla. ve cesaret söndümü, ruh teslimiyetemahkumdur. öyle ya da böyle

bir deniz güncesinde posıdonun lanetleyişidir batıkların her biri.