Öykü diliniz çok başarılı. Sağlam bir kurgu üzerine oturtulmuş olan Bez Bebek baştan sona ilgi ile okutuyor kendini. Yürekten kutluyorum. Nice paylaşımlara... Esenlikler içinde...

ÇOK İÇTEN DUYGULAR HAT OLMUŞ
DÖKÜLMÜŞ SATIRLARA TEBRİKLER

Merhaba Sevilay,Öncelikle Hikayenizin kurgusu ve aktarmayı başardığınız bilinç altı duygusu için sizi kutluyorum.

Yazar yazdığı bir hikayenin kahramanını kurgularken, Empati kurar ve de kendisi yaşıyormuş gibi girer olayın içine ve işte burası kırılma noktasıdır. eğer ki başarırsa, o yazı okuyanı bütünüyle içine çeker. Bu kısa hikayenizde ben bunu gördüm ve ben sizi alkışlıyorum, yazıya öylesine etkili bir anlatımla duygu aktarmışsınız ki bu yetenektir ve bunuda ancak tamamen kendisini bu işe adayanlar yapabilir.

Yazının okuyanda bıraktığı, kocaman bir yürek sızısının eşliğinde vicdan muhasebesidir. diyorum.
Başarılar dilerim.

Hayatın görmek istemediğimiz yüzünü, ne güzel işlemişsiniz. Çocukluğunda daha alın çizgisi belli
olmuş olan ,zavallı bir kadının ,başına başka ne gelebilir ki? Bazen ,bu yazıyı yazan ,çok gaddar oluyor da , biz kullar yine de , kötülükler başka yerden geliyormuş gibi ,ona yine de şükür edebiliyoruz.
Yaşayan sizmiş gibi ,her inceliğe , her bilinmeyene dokunmanız çok hoş.
Zevkle ve üzülerek okuduğum yazınız için teşekkürler

Kurgunun sağlamlığı, cümlelerin özeni,tahlillerin derinliği zaten güçlü bir kalemin göstergesi. Bunların ötesinde anlaşılmaz ve onulmaz bir duyguya sürükledi beni yazı.Sükût en iyisi demiştim. Ama o anlaşılmaz ne onulmaz duygunun sükûtuma bulaşmış, hüzünle karışık en karanlık bir öfke ve isyan olduğunu anladım. Neye ve neden öfke-isyan o bana kalsın. Şimdi sadece beynime apansız üşüşen binlerce alaca karga ruhumdaki kargaşayı biraz daha bulandırsın.
Bu güne kadar okuduğum bende derin izler bırakan en güzel yazıydı.Belki de içimdeki hesaplaşmaya divan kurulmuştu onun için etkiledi.
Tebrik ve saygılar...

Şimdi bir hayat akıp gidiyor gibi görünse de; yok öyle bir şey!
Hayat duruyor yerinde, zaman da geçmek bilmiyor.

Değişen hiç bir şey yok.Bir kadının hayallerinin ardında sığındığı yine kendisi...
Tek ama çaresizliğini anlatabildiği kadarıyla...

His'settirmek bu olsa gerek...

Sevgiyle hep

senin hikayelerini okuyunca hemen cevap yazmıyorum önce yaklaşık bir dakika kendime gelmek için bekliyorum. Bu hiç bir kadının yaşamaması gereken bir hayat eğer bir kadın bu hayatı yaşamak zorundaysa Allahım aklını alsın ki yüreği bu kadar acıya katlanmasın
çok berbat bir hikaye çok güzel anlatılmış tebrikler
sevgiler

Tebrik ederim değerli kalem dostu gün içinde okudum...Tekrar okudum ve tebriğimi iletiyorum...On numara..selamlar

Yazının kahramanı, öyle derler ya “kahramanı” …Başroldeki herifçioğlu veya elkızı ne kadar korkak olursa olsun hikâyenin kahramanıdır. Kaldı ki duruma göre şerefsiz haysiyetsiz de olabilir, hırsız hayırsız da olabilir. Merhametli, müşfik, babacan da olabilir. Müşkülpesent otun biri de olabilir ve hatta gerçekten bir kahraman da olabilir Sırf bu yüzden adet olduğu üzere “kahraman’ı” diyorum.

Yoksa kahramanımıza yazıdaki pozisyonu itibari ile “kahramanı ”yerine yakıştırabileceğimiz bir sürü sıfat var. Yazının; kara bahtlısı, kem talihlisi, çile yumağı, dert topağı vs.

Detaylar çok profesyonelce. Öyle ki irsaliyede “pirinç karyola” bile kayıtlı.

Neye takılıyorum biliyor musunuz? Yazının kahramanı(!) için bu kadar profesyonelce anlatım karşı tarafta garip bir duygu uyandırıyor. Tabiri caizse “döktürmüş” denilebilecek bir yazı, kötü yol mağduru bayanın kalemi için;

1.Fazla akademik
2,Allah vergisi(doğuştan yetenekli) gibi görülüyor. Kaldı ki her ikisi de olabilir.

Naçizane; keşke bir şekilde, kahramanımızın (bak gene kahraman dedim) hikâyesini, öyküsünü kendi ağzından değil de ikinci bir şahısın ağzından yazsaymışsınız.

Tebrikler, selamlar, saygılar, ilaveten sağlık, sıhhat, afiyet diliyorum

Tebrik ederim Sevilay, harika bir paylaşımdı ve olması gereken yerde. Sevgilerimle...

Başkalarının acıları üzerine böyle köprü kurup sallanıyoruz.

Hoşdu diyoruz, hüzün doluydu. Bakın bir küfür daha çınlıyor kulaklarımda.

'' Acırız... Olmaz, olamaz deriz, kim bunları yapıyor asalım keselim, deriz de deriz.

Ama birlkite görünmekten imtina ederiz. Hayat bol keseden atıp dar kesede yaşam sürmek sanırım.
Lütfen üzerinize alınmayın siz çok güzel dile getirmişsiniz, okuyanlar ve yaşayanlar yani BİZ ne yapabilmişiz.
Acımaktan başka yapabilecek bir becerimiz yok. Korkak bir yüreğin sahibi olup cesurluğu yüreğimize haram kılmışız.Oysa yaşam korkarak değil cesurca yaşanıldığnda mutluluk getirir. kendimce böyle.
Sevgiler güzel yüreğinize.

Bu arada sanıyorum bir sağlık probleminiz var, buna aynı zamanda Rabbin imtihanı diyebiliriz. Rabbim başarmayı başarıırken kendisiyle buluşmayı, sabredip dayanınca mükafatını kat be kat versin.

Girişten itibaren bir yabancı gibiydim okuduklarıma. Bu da nenin nesi? Bir şizofreni hastası
doktora derdini anlatıyor, ben de dinliyorum gibiydim. Okudukça olayın olması muhtemel bir
hayat hikayesi olduğuna inanmaya başladım. Hatta küçüklüğümde gelinlik çağında bir kızın bana
yaptıkları film şeridi gibi sanki önüme seriliverdi. O pirinç karyola hiç aklımdan çıkmıyor. En az elli
yıl öncenin krallara layık yatak hazinesi gibi kıymet taşırdı. Mahallemizde tek o hanede vardı.
İbretlik bir hayat serüveniydi okuduklarım. Duygu, hüzün, öfke hepsi bir arada çok güzel
bir dizi izlemiş gibi oldum. Tebrik ediyorum, yüreğinize sağlık diliyorum.

UMUT YOLUNA GİRMEDEN BOŞLUK KAPANMAZ DOST KUTLAR SEVGİLER SUNARIM...

usulca ve ağlamadan

.

kutlarım toprağım

"Bana can verenler bunun hesabını ödeyebilecek güce sahip miydiler?
Hiç sanmıyordum.
Korkaktılar!
Birkaç saniyelik hazzın devamında peydahladıkları çocuğa sahip çıkmayıp, onu bırakıp kaçacak kadar korkarlar!"

İyi ki bağrına basacağı bir bez bebeği varmış. Ya o da olmasa...

Üzdü öykü beni :(

Her zamanki gibi yine çok beğenimle, tebrikler...

Sevgimle...

Yumruk gibi insanın göğsüne oturan bir yazı yazmışsınız. Cümleleriniz acıyı isyanı çaresizliği öyle güzel anlatmış ki! Gerçekten çok başarılı olmuş. Tebrikler.

Muhteşem cümlelerle donatılmış yazınızı masallarda anlatılan hayallerde büyütülen prenseslerin ak ve narin boyunlarında asılı inci gerdanlığa benzettim.
İlk yazınızı okuduğumda size demiştim, büyük bir yzaar okudum. Bu yumurtadan "anka kuşu" çıkacak.
haklı olduğumu görünce seviniyorum.
O kadar güzel tasvir,anlatım ...olur mu?
Olurmuş !
Olmuş.
Tebrik ederim değerli kardeşim.

Ben ağlamak istiyorum sabaha kadar Sevilay...
,Çok çok fazla dokunan kelimelerin var yüreğime...
Çok fazla...

Tebrik ediyorum, güne gelmene çooook sevindim...

Değerli arkadaşım.

Pek çok arkadaş size geçmiş olsun dilekleri ilettiğine göre sanırım bir rahatsızlığınız vardı. İnşallah tamamen gelmiş geçmiştir ve inşallah şu an itibariyle sıhhattesinizdir.


Yazınıza gelince: içim ürpererek okudum. Kurgu ya da değil hiç bir insdan böyle bir hayat yaşamamalı...Hiç bir insan böuyle bir hayatı yaşamaya mecbur olmamamlı...Çünkü bu hayat değil..Bu ölümün ta kendisi...Bir insan gözlşerini bu dünyaya ebediyen kapatmadan önce arkasında hiç oplmazsa özlemle anabileceği, andığı zamnan onu gülümseten, içini huzurla dolduran bir anı olmalı...Bu öykünün kahrasmanının böyle tek bir günü bile olduğunu sanmam.

Kısacası: Yazım ve kurgulanış açısından şahane bir öykü...Ama bu kadar acı bir çöykü için..''Çok güzeldi '' demek sanki onu yaşayanla alay etmek gibi geleceği için çok güzeldi demeyeceğim...Çok acıydı...

Mutlu, huzurlu ve sağlık dolu nice kandilleri tüm sevdiklerinizle birlikte idrak etmeniz dileklerimle selam ve sevgilerimi gönderiyorum.

Adını görünce mutlu oldum. Allahım bu kandil gecesinde kalbindeki tüm muratları nasip etsin hayırlısıyla toprağım. Bu çalışma çok başarılı. Öylesine söylemiyorum, biliyorsun. Gerçekten çok başarılı. Dilerim ki günün seçkisi olsun.

Sevgiler. Kutluyorum.

Hoş geldin..Çok sevindim inanin..Yazınız o bir harika..Yazgılar Ah..yazgılar..Ne kadar zor bazen hayat birileri yaşıyor zannediyor kendini ama kimsenin haberi yok..Sarılıp kalıyorlar bez bebeklerine.. Böyle kaleme düşüyor işte..

Üstadım size sihhat diliyorum..En samimi dualarımı gönderiyorum..Bütün bez bebekğe sarılan yüreklere... Hürmetlerimle...

Kutlarım değerli kardeşim.


Sağlıkla.

Hoş geldiniz...
Geldiniz değil mi? :)

efendim harika kurgulanmış bir yazıydı ne varki kısa soluklu olunca tam adepte oluyosunyazı bitiyor buna rağmen yinede hoşdu umarım ileriki zamanlarda roman olarak uzun soluklu yazmayı düşünürsünüz emeğinize sağlık saygılarımla selamlar

Saygıdeğer kalem şu an iyileşmenizin ve yazınızı okumanın zevkiyle başım dönmekte....

Yorum hakkımı kulanaraktan,
En büyük tiyatronun ortasındaki insanlarız, bazen sevdiğimiz oyuncaklara katarken ruhumuzu. Ve rolümüzü içimizden gelen duygumuzla yaparız. Duymak istemediklerimiz ve görmek istemediklerimizde olsa bazen birşeyleri tekmelerken bazısını sinemize çekeriz susarız. Ama sonuçta bize sunulanla yaşamanın bilincindeyizdir....

Çenem çok düşmeden harika bir yazıydı....hoş geldin...iyi ki varsın....EN DERİN SAYGILARIMLA....

Sizi yeniden görmek, okumak ne güzel sevgili yazarım.

Bizleri özlettiğiniz bir aradan sonra bu kadar beklediğimize değecek bir öyküyle gelmişsiniz.

Olağanüstü etkili bir anlatım, mükemmel kurgu, kusursuz betimlemeler ve tasvirlerle süslü bir öykü. Ama bir o kadar da akıcı. Kutluyorum sizi.

Ve daha nicelerine inşallah diyorum...Sağlıkla...

Kalben sevgimle...

çok güzel anlatmışsın canım
yaşanan gerçeklerden
saygım sevgimlesin
hayırlı kandiller ola

Yaşam gerçeğe gidecek ruhumuzu ona hazırlayan gerçek bir oyun aslında!

Bizlerse gönüllü ya da gönüllsüz oynayan figuranlarız ya da başrollleriz...

Sanırım bizi bize tutunduransa kendimize inanan yanımızla payımıza düşen replikleri ezberlemek ve yerine getirirken sağlam olmak...

Sağlık ve huzur diliyorum güzel yüreğine ...

Sevilay...

Nice uzun yıllar yaz olur mu?
Bende seni okuyayım ADAŞ'ımmmm...
Sevgimle... :-)