Mevlana'dan; "Kafirlerin Mezarı"

• 23 Mayıs 2012 Çarşamba 08:44:41

Kafirlerin mezarı duman ve ateşle doludur, dışı ise nakışlarla süslü. Münafık gibi, bakınca namazı, orucu görünür, hakikatte ise otsuz, çlmensiz kapkara topraktır.

Kafir surete bakar hayran olur, yüreği yerinden oynar. Surete tapanın hali böyledir, bir suret görünce taş gibi yürekleri mum gibi erir. Cisimlerin 7 rengini gören baş gözü perde ardındakini göremez.

Peygamberin sırrından kulağa söylediği sözler geceye söylenseydi gecelikten çıkardı, sabah gibi apaydın olurdu. Hamel burcundaki güneş otlara ve henüz olmamış hurmalara ne yapar bilirsin ya?

Dostum her kılın dibinden davul sesi gelmede ama hasetçi öyle bir sağır ki ses nerede diyor. Hurinin elini tuttuğu kör beni incitiyorsun diye elini çeker. Ne diye çekiştirip duruyorsun bırak da uykuma devam edeyim, rüyama dalayım der.

Gençliğimde rüyamda güneş bana selam vermiş, beni yerden alıp gökyüzüne çıkarmıştı. Bu rüya hiç olmayacak şey derdim fakat seni görünce kendimi gördüm. Aferin o güzel aynaya.

Gözüm senin yüzünden himmet sahibi oldu. Nur aradım, kendimi nurun nuru olarak gördüm. Huri aradım, kendimi hurilerin bile kıskandığı güzellikte buldum.

"Tanrı bir kuluna hayır vermek isterse kalbinde iki göz açar ve o da gayp alemini görür."
birisi bakar minareyi görür, minaredeki kuşu göremez. Diğeri kuşu görür ama gagasındaki tüyü göremez. Tanrı nuruyla bakansa hem kuşu görür hem de ağzındaki tüyü. Diğerine der ki; tüyü gör, tüyü görmedikçe düğüm açılmaz.

Mesnevi 6. ciltten