KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Yazmaya Mecbur Kalanlara….
Yasamıstı
O an öyle geldi ona
Yasanmasi gereken ne varsa yasamisti sanki
Üstelik yasamayı istemedigi ne varsa onları da yasamıstı
artık yasayacak birseyi kalmamıstı hayatta
Mutluluk haric,hayalleri haric
Haric hep iyi seyler
Dedim ya,ona öyle geldi
öyle kabul etti
ve sustu herzamanki gibi
ve aglayamadi
ki aglasa belki hersey daha iyiye gidebilirdi
ama olmadı,
icindekileri
gözlerinden akıp da kaybolacak damlalar haline sokamadi
sonunda daha fazla tasiyamadigini hissedip
yüregindeki agirligi
yapamadıgını gayet iyi bildigi seyi tekrar yapti
ve yazdı
tekrar tekrar yazdı üstelik
Saklayamadi, duramadi, susturamadi icini…..
Ama yazdiginin kendisi olmadigini farketmesi
Cok zaman almadi
Taklitten öteye gidemiyordu yazarken
Artik yazmayi degil de birileriyle konusmayi istedigi icin mi
bu denli kötüydü yazilanlar
Yoksa artık hicbirsey hissedemedigi icin mi?
Karar veremedi….
Bir gün icinde inanilmaz bir anlatma istegi duydugundaysa
kimse dinlemedi onu.
Kafasini cevirip bakan dahi olmadi…..
Duyulmadigi yetmiyormus gibi,görülmüyordu da üstelik
O halde yokum diye düsündü
Ama birsekilde var olmaliydi….
Yalnizdi cok yalnizdi
En sonunda
baska care kalmadigina inanarak sustu
Bu kez öyle bir sususla sustu ki üstelik
birdaha hic konusamadi
Ne kadar kötü olsa da yazdiklari,
kagit ve kalem onu hep anliyor gibi yapti…..
buna böylece inanmaliydi
