susmalarınla konuşturduğun, beni dinlemek istermisin..?

• 15 Mayıs 2012 Salı 19:59:42

Susmalarında konuşturdugun beni dinlemek ister misin?
Beni konuşurken değil, susarken böl, susman içimin kendi kendisiyle konuşmasıdir, buda acıdir yüreğime sapladigım bıçaktir. Merak edilmeyen bir yürektım yüreğinde ne kadar tutunacağını bilmeyen, çırpındım düşmemek için. Düştüm. Her seferinde yaralı yüreğim ile yine sana geldim açımı dindirmen umudu ile yine düştüm. Düşürüldüm. Uçurumun kıyısında yaşamak gibiydi. Her seferinde söylediğim anlamadığın. Ellerini bekledim. Bana uzanan ellerin yoktu. Biliyorum şimdi yutkuna cak ve hep zaman ki gibi susacaksin devam et. . .

Zor günler yaşıyordün seni o günlerden kurtaracak yaşanması gereken en güzel günleri yaşatacaktim. Bu fırsatı vermeni bekledim vermedin. Yüzünü güldüren sol yanında yaşayan kadın rolünü oynuyordum, sen de bu oyunda bana yardım ediyordün. YaŞattıklarından inatla ders almamaya çalışan sevgime inancım dan kıyin da yaşamaya çalışıyordum. Inatla sende kalmaya devam ediyordum. Kovuluyodum istenmediğimi duyuyordum. Gene sende kalıyordum. Yavrun dum. Küçük sadık köpek yavrusu.
Uzaklastırdik ca geri sana masum gözlerle geri geliyordum. Acıyıp halime insanca alıp biraz bakıp besleyip vermeye korktuğun çok azıcık şevkatini verip, geri gönderiyordün. Arada sevildime inandırıyo. Hemen bu inancımi geri alıyodün. Ne kadar çok sevdiğimi bile bile sevmediğin yüreğe neden geldin. ?

Oysa ne kadar da heyecanliydik ilk başlarda. Seni bilmem ama çok aşkım olmadı da ilk aşkım gibiydin. Ilk heyacan. Dudaklarımdan seni seviyorum sözlerini akıtmam için ne kadar çok ısrarciydin. kusturDUN Döktüm içimi. Bilseydim. Ağzımdan her çıkan sevgi sözcüğü seni benden uzaklaştiracak. Hiç konuşurmuydum.
Şimdi bi yerim bile yok sende. Ne kadar zor herşeyinin hiç birşeyi olmamak gözünde hiç olmak. Hiç bir sözcüğü yakıştirmadin bana hiç bir cümlene sigamadim. Bitiş ertesinde daha bi itinayla dinliyordum, Şiirlerini. Bizim için okunmaya ama bazen bizi anlatan ayrılıkları. Tek avuntum okuduklarındI bazen yokluğunda, sesine ihtiyaç duyulduğunda.
Bekle acele etme sus kelimesiyle bitirdiğin her sözünü ben virgül ile uzattım hep. Bekleyişlerime sığdırdim, düşünü kurduğum geleceği...
Suskunluğunu hergün daha çok uzatıyordün ben tek başıma yaşıyordum giderek daha çok uzaklaşıyo ve daha çok susuyodun. Git artık benden der gibi. Bu kadar şeyin arasında en çok senin gerçek ten neyin olduğumu merak ediyordum.

Hiç cevap veremedin bu soruma. Hiç cevabını bana vermeye bıraktın hep. Ne zaman ihtiyaç duysam sana. aradığım aşk.ta cevap yoktu. Sevda mi tek başıma acı acı yaşıyordum.Kendini kapatmış uzattığım elimi görmüyodün. Oysa ellerimi tutsan ikimizide kurtaracaktim.Herkez seni bana soruyo kimseye cevap veremiyodum yaşadığımizi bilmiyo beraberliğimizi açıklayacak güzel bir cümle kuramıyodum. Bana hep geçmişinde bıraktığın bırakamadigin yaralı sevdalarını hatırlatıyor yansıtıyodün. Evet o benim diyemedim kimseye. Yanımda durman benim olman değildi, her şeye rağmen kötü sözü yakıştıramadim sana. Giderek çoğalan kırgınlıklarımi kapatmaya çalıştım. Hep. Tek güzel sözün yeterdi. Bekletirdi.

Hiç olmayan bir yürek ne kadar tutunabilirdi ki gözünde. Bir hayaldim. Bu hayal’e kapılmama sebeb olan, hayalimi kuran sendin. Yıkanda, yaşadığım yaşattığım hiç bir şey den pişman değilim. Teşekkür bile edebilir ım sana. Benim sana büyüttüğüm bekleyiştı sadece. Bir duş bir rüya belki de. Uyandım uyandırıldim. Sen tarafından hep, baktım uzanan ellerimde yoktun..

Sana değil de kendime hiç yakıştıramadim bitti. Hoşçakal. Olmuyo. Elveda. Gibi kelimeleri ni bir ömrün düşünü kuran bendim oysa. . Sevgiliydin. Gidecektin. Belkide sevgiden insandan nefret ettiren bir kadın. Soylesene hangi yanınla sevdin. Hangi yanınla duymazdan geldin. Yüreğini konuşturdugun sonra susmassi için direndiğin bu kadını. . ? HER ZAMAN Kİ gibi gene susacaksın...
ama artık sus hiç konuşma balım...