Kabullenebilir Bir İtiraf Güncesi
Ben bir bir ertelediklerimle, ben doyasıya sarılamadıklarımla, ben baş edemediğim günahlarımla, ben tanımaktan zorluk çektiğim öteki zatımla baş başayım her yalnız kaldığımda...
İçki içmiyorum. İçseydim şayet(Allah korusun) şişeler yetmeyecekti bana.
Sigara da ağzıma almıyorum. Alsaydım günde en az üç paket bitirirdim...
Kimseye zararım dokunmuyor. Dokunsaydı eğer, akla gelmezleri uygulardım gözlerimi kırpmazdım...
Buna rağmen kişiliğimi beğenmiyorum. Buna rağmen yiyeceğim daha bir sürü fırın var önümde. Ahmakça davranıyorum. Salakça hareketlere imza atıyorum. Pişman olacağımı bile bile hatalara atılıyorum. Üzüleceğim aşikarken, namümkünleri istiyorum. Duvarları yumruklayacağım yüzde yüzken, büyük iddialara girişiyorum. Kendimi çok kandırıyorum. Kendimi eziyorum. Kendimi asimile ediyorum. Güzel olandan çirkin olana konuyorum. İyilik yanımdayken, kötülüğe uzanıyorum. Mutluluk yanıbaşımdayken, hüzne satırlar karalıyorum. Hayatın nimetleri bana çokken, ulaşılmaz tatlara aç aç yolculuk yapıyorum...
Dertlerim bitmiyor. Sağlı sollu düşünceler beynimi kemiriyor. Okumak bir noktaya kadar tatlı geliyor ruhuma. Yazmak bir paragrafa kadar itaat ediyor kalemime...
Yaşamak, öğle olmadan ayrılıyor yanımdan...
Hayat, her zamanki gibi bildiğini okumakla yanaşıyor limanlarıma. Ya kurutuyor sahillerimi, ya da martılarımı öldürüyor. Hayatın bana yenildiğine daha şahit olmadım...
Ama içimdeki çocuk epey masum. Masum olsa da içimde yenemediğim binlerce şeytan(cık) dolaşıyor. Birini kovsam, on’u geliyor. Birini halt etsem sayısızı kalelerimi dört koldan sarıyor. Gecelerim bu nedenle metin geçmiyor. Gecelerim bu sebeple sabahlara ağlamakla varmak zorunda kalıyor...
Bu zaptedilmez ruh halimden memnun değilim. Bir an önce silkenmeli, kendime en kısa yoldan gelmeliyim...
Yoksa hep aynı adımda yürümeye devam edeceğim...
Yoksa düşlerim düş kurmakla kalacak...
Yoksa içime karalar yerleşecek...
Yoksa şiirsiz, imgesiz düşeceğim kendimi şair sanırken...
Mehmet Selim ÇİÇEK
15 Mayıs 2012,,,18.00,,,Mardin
YORUMLAR
Bu yalnız senin başında değil meselci. Bu insanlığın hikâyesi. İnsan hoşnut olmayan,yetinmeyen,tüketen bir varlık. Hem melek, hem de şeytan yönleri var.
Kötülüğü iyilikle yamayarak geçiyor ömrümüz bir de düşünerek. İşin içinden sukünetle
sulhle çıkarız inşaallah.
Tebrikler çok güzel bir yazıydı, Kendinde insanlık hallerini anlatmışsın..
selâm ve sevgilerimle..
İşte güzel insanın adıdır bu yüzleşi, bu özeleştiri! Arkadaşımızın dediği gibi, siz zoru başarmış, egonuzu yontmuş belliş bir olgunluğa kavuşturmuşsunuz. Bırakınız içinizdeki çocuk yaşasın, gülümsesin masum yaramazlıklarıyla ve hayatın kanatan yanınına umarsızlığıyla...Siz gerçekten sevgiyi bayrak yapmış, insanı yaşamının merkezine koymuş ve değerler zincirini beyninden vicdanına kurduğu köprü ile yaşatma telaşına düşmüş bir güzel can'sınız Mehmet can, güzel kardeşim. Hayat gülümsesin gülümseyen sevecen, barışık dost yüzünüze, dilerim...
En zoru başarmışsınız kendinize özeleştiri yaparak, gerçeklerle yüzleşerek.
Her insanın icinde dolanır boyle hisler de sizin ki rahatsız edici boyutta ise size bu aşamalardan gecmek icin nacizane fikrimi sunmak isterim.Şu an okumaya da, daha çok öğrenmeye de doymuş hissediyorsunuz çünkü bilinçaltınızda iyi biliyorum zateni yaratmissiniz.ilgi alanlarınız değişken çünkü ilgi duyduğunuz şey yaparken bır anda gözünüzde monoton olarak geliyor.Kötü düşünceleri yaşarken neler hissedeceginizi bilmeyi merak ediyorsunuz bu da kafanızda yasak koymanıza ve rahat hissetmemenize neden oluyor.Ben bunları 21 yas civarında yaşadım ve çözümüm şu oldu.Mükemmel olmaya calismamak.Mesela yeni cikan her kitabı muhakkak okumaliyim, gazetelerin hepsini okumaliyim, erkek arkadasım ancak evleneceğim insan diye düşündüğüm biri olabilir gibi ..Ama sonra farkettim ki iyi yi de kötüyü de denemek gerekir yaşayabilmek icin.Bazen hiç bır şey yapmamak bişeyler yapmaktan daha cok mutlu edebilir.Bır kitabı beğenmedi isem yarım bırakmalıyım gibi...Cok ufak seylerdir iç huzuru bozan ve onların çözümü o kadar basittir ki aslında bu sebeple bulamayız.Umarım basınızı ağrıtmadim.
Saygı ve selamlarımla
GC7