- 978 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
GELMEYECEKSİN DİYE - Mektup / 1
Doğmayacak Çocuğuma;
Mihrimah iyi ki sevdim seni
Sevgili cankuş;
Yüreğimi ısıtan sevdam, başarıda ruzgarım olan çocuk.
Sensiz sabahlara uyanmışlığımla her gün büyüyen özlemin ve sensizlikle zorlanan yüreğim.
Artık yeter diyesim geliyor ama diyemiyorum.
Sevginin büyüklüğüyle orantılı olacaksa hizmetim daha çok gerideyim gülüm.
Yoldaki çocuğa yüreğimi, mahkum çocuğa güneşimi, aç kalmış çocuğa yemeğimi, üşüyen çocuğa elbisemi vermek seni sevmek.
Ve ben, seni sevmişliğimle fark ediyorum çocuk.
Korkaklığım istilamsın.
Susmak zorundayım kelamımsın.
Ben mahkumum gardiyanımsın.
Yanıyorsam suyumsun.
Ey baharım neden ben senden önce yeşerip soldum.
Ey bağım bahçem, her çiçeğe senin adını koydum.
Sen kokuyor çiçekler, sen bakıyor ufuk.
Yarın zor be gülüm. Yarın da sen yoksun.
Ben sana açken bilirim ki, bilmek isterim ki, sen ulaşabileceğim o yerde, benim gideceğim o dünyada durmaktasın.
Ölümle sona değil, sana yolculuğum.
Mahkumiyetin uzamasına düğüm atıyorum yüreğimle.
Ey sevda gülüm, ey sevda bahçem, ey ben olan sen.
Kavuşmaya az kaldı, ben bunu biliyor ve öyle olsun istiyorum.
Mihrimah’ın Annesi