Uzanmış yatıyordum. Her taraf her zaman ki gibi sessizdi. Buradan bir ezan sesleri bir de kuş sesleri duyuluyordu. Arada bir gelip konarlardı pencere kenarı korkularıyla kuşlar. Ben izlerdim.

Arada yanıma gelenler olurdu birde onlarla konuşurdum.Hal hatırdan sonra hayatlarımızı anlatırdık birbirlerimize.Küçük ayrıntılar haricinde herşey aynıydı aslında. Geçenlerde küçük bir çocuk geldi Mustafa’mın yaşlarında.

Konuşurken ağzından çıktı daha dört yaşında olduğu. Bir yaş küçükmüş ama olsun Mustafam gbiydi gözleri ve ince sesi. Dalmışım asırlık yanlızlığa ve sohbete. Ayak sesleri duydum bana yaklaşan.

Seslerini duynca anladım kocam ve Mustafam gelmişti. Oğlum tahsilinden bahsetmeye başladı bitirmiş sonunda doktor olmuş.Diplomasını gösterdi bana. Geçen bir kızla tanışmış,ciddiymiş.
Getirip bana gösterecekmiş.Ne çabuk büyümüşsün oğlum benim dedim.

Eşime dönüp baktım o her zaman ki mahsunlukta öksürük içinde.Onada dedim.Hala neden öksürük ilaçlarını almadığını. Öksürükten olmasada dalgınlığından saçlarındaki kırağılar çoğalmış.Yada bana öyle geldi.

Aslında çok iyi biliyordum. Ona öncesinde çok demiştim eski resimlere fazla bakma diye.Siyah beyaz fotoğrafların yan etkisi getirisi anılara karışmış beyaz saçlar.
İkisi birden beni çok özlemişti belliydi gözlerinden.

Geçenlerde evide satmışlar bir küçük daire almışlar.Hevesle çağırdılar orada onlara çorba yapmamı söylediler.Çorbalarımı özlemişler. Tamam dedim hadi gidelim birlikte. Ama biraz daha kalmam gerekiyor.

Biraz toparlanayım hemen geleceğim dedim. Sargılarım her tarafımda iken zor olur dedim sizinle gelemem şimdi.O an ikisi birden iki yanımda durdu dokundular bana ellerime. İkisi birden sevdi Mustafam sağımda ,kocam solumda.


O an bende onlarla birlikte dalıp gitmişim. Yağmurun odaları ıslatışı gibi iki birden gözleriyle ıslattılar beni.Anlayamadım bu kadar ıslaklığı ama rahmete rahmet kattılar sanki.

Unutmadan birde bana iki saksısında kırmızı gül getirmişler baş ucuma diktiler elleri havada toprak karışan ellerini semaya açıp dua ettiler işte o an öldüğümü anladım.
Anne gözüyle kocamı ve Mustafa’ mı ne çok özlemişim.

Kocam kendi kendine içinden söylese de yanıma ne çok gelmek istediğini. Ben şimdilik Mustafamın başında kalmalısını söyledim. O duymasa da beni, üstümdeki buğday tanesi için konan kuşlar duyup kocama söylemişti....

Ayrılırken, Mustafamın ağzından bir amin çıktı, birde Allah’a ısmarladık Anneee...
Kocam boynu bükük içinden söyledi duydum onu hemde çok yüreğinin içinden geçirdiği sözleri...Hala kulaklarımda yankılansada...Ölüm sessizliği kadı mezarlığın ortasında birde benim gibi yatanlar.....