ŞİİRLERİYLE ALİOSMANOĞLU

• 12 Mayıs 2012 Cumartesi 05:02:31

Ahmet AYAZ
GAZİANTEP HAKİMİYET GAZETESİ-15.5.2012

Bu değerli şairimizi önce azıcık tanıyalım. Dr. Mehmet Hanifi Aliosmanoğlu, 1944 yılında Kilis’in Oylum Köyünde doğdu. Köyün ilk okuyanlarındandır. Ailesi çiftçilikle uğraşırdı. Zorluklarla okudu. Ailede 19 kardeş olmanın sorumluluğunu yaşadı. Ailesine, köyüne, şehrine ve ülkesine hizmet etmeyi borç bilir. Dr. Aliosmanoğlu, yaratıcı, pozitif. İşine ve eşine âşık bir insandır. Şimdi O’nu aşağıdaki şiirleriyle tanıyalım diyorum. Aliosmanoğlu şiirin hasını yazar, sonra da ben şair olamam ki der. Bir bakınız şair olmuş mu? Yoksa olmamış mı?

BEN ŞAİR OLAMAM Kİ
…………………………………
Sevgilime yazdığım,birkaç güzel söz ile
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!
Şair gönül adamı,dolaşır dilden dile,
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!
…
Mevlana’yla aleme,ne olursan gel diye;
Karacaoğlan gibi her güzele methiye;
Yunus olup bilemem,sevmeyi ölesiye;
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!
…
Pir Sultan Abdal gibi şair ödünsüz olur,
Recmedilir taş ile ölür ölümsüz olur.
Hacıbektaş misali,geceye gündüz olur;
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!
…
Ne Yahya Kemal gibi,İstanbul sevdasını;
Ne Cahit Sıtkı gibi,çekip kendi yasını...
Beceremem Nazım’ca hür ağaç olmasını,
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!
…
Ne sazım var,ne sözüm,Aşık veysel misali;
Ne Faruk nafiz gibi aşamam ki cebeli...
Ne Ferhat gibi güçlü,Ne Mecnun gibi deli,
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!
…
Hani nerede şiir,şairlik kim ben kimim!
Her sanata saygım var,belki biraz hekimim.
Ben aşkımdan eminim,sevdiğimden eminim;
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!

Mehmet Hanifi ALİOSMANOĞLU

GECE BİR GÜL AĞLAMIŞ
………………………………..
Gece bir gül ağlamış, dedim derdin ne gülüm,
Sormaz mı, aramaz mı, o vefasız yar seni?
Kim incitir nazenin, kim eder sana zulüm,
Dökülür gözyaşların, kim böyle üzer seni?
…
Seher yeli mi yoksa, şu bülbülü şeyda mı?
Kim ağlatır gülünü, sevgili mi, sevda mı?
Gençliğin, güzelliğin bir kötüye feda mı?
Söyle söyle güzelim kim bedbaht eder seni?
…
Gül pembe yanaklardan şebnemlerin dökülmüş,
Sıkıntı almış seni, yere terin dökülmüş,
Gözyaşlarınla birlik, kem kaderin dökülmüş,
Hiç böyle görmemiştim, garip derbeder seni.
…
Gecenin bir yarısı kim ki dertte, kederde?
Çakıp sönen bir yıldız, arkadaşlık eder de...
Nerde seni sevenin, hani sevgilin nerde?
Böyle garip, perişan bırakıp gider seni...

Mehmet Hanifi ALİOSMANOĞLU

Bir Gül Bahçesinde
……………………………..
Gül bahçesinde gönül gezinirken seherde,
Bülbüllerin sesinde,seni duydum bu yerde,
Senden nişanlar vardı,gül kokan bahçelerde;
Bülbüllerin sesinde,seni duydum bu yerde.
…
Şarkımızı söylerken bülbülün sesi güle,
Güzellikler veriyor gülümsemesi güle.
Yakışıyor güzelim,nazlı işvesi güle,
Bülbüllerin sesinde,seni duydum bu yerde.
…
Karanfil,hanımeli senin kokunu saklar,
Dudaklarımın rengi,gelincikler,leylaklar.
Sanıyorum ki bir gün,beni anlayacaklar;
Bülbüllerin sesinde,seni duydum bu yerde...

Mehmet Hanifi ALİOSMANOĞLU