DİLİ BAĞLI SANATIN

• 9 Mayıs 2012 Çarşamba 11:39:55

Sanatın hemen her dalı iktidarın hışmına uğrarken görülmemiş bir biçimde. Tiyatrolar da kendilerine düşen payı aldılar fazlasıyla.
Aslında düşünecek olursak elimizi şakağımıza dayayarak…
Hiç de haksız sayılmazlar aldıkları bu kararlarda giriştikleri bu pervasızca eylemlerde…
Her biri her alanda ve anlamda bir dahi sanatçı çünkü. Dışarıdan sanatçıya ne gerek var?
Yıllardır kendileri çalıp kendileri oynamıyorlar mı en alasından?
En cesur en bilgili en görgülü seyirci çıkmıyor mu kendi aralarından yine?

Bir tarihte Sümeyye Erdoğan kızımızın sayısız korumalar eşliğinde Şehir Tiyatrolarının bir oyununu ağzında sakızı en ön sıradan izlerken birkaç arkadaşıyla, sahnedeki sanatçının mimikleriyle yaptığı uyarıyı, başlarının kapalı olmasına yorumlayarak bir hışımla salonu terk etmesini ve daha sonraları sanatçının başına gelenleri unutmamış olanlar çıkabilir mi aranızdan bilmem…
Başbakan babası “Sizlere yapılan kötülükleri unutmayın. Bunların kinini taşıyın yüreğinizde” dememiş miydi Dindar Geçliğe?
***
Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni, Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez. Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini, Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz, Değil mi ki ayaklar altında insan onuru, O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış, Ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru, Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş, Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın, Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene, Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın, Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen’ e Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama, Seni yalnız komak var, o koyuyor adama.

William Shakespeare
Çeviren: Can Yücel