Görünmez Bir Adam

• 6 Mayıs 2012 Pazar 22:14:41

Görünmez Bir Adam

Basbayağı salak bir adam olduğum söylenebilir. Hayata dışarıdan bakan bir yanım elbette var ve kendimi özel hissetmediğim sürecede bu hep böyle devam edecek. Karamsar, belki çoğu zaman çelişkili olabilir yazdıklarım ve yazacaklarım... Ama ne önemi var ki bunların, hayatın düşündüremedikleri beni derin hiatus’a soktuysa eğer sahte tutarlı davranışlarımla mı olgun gözükeceğim. Herkesin ipi kendi elindedir, kimi darağacında kullanır kimi de salıncakta... Bu benim ipim ve yakacağım onu ellerimle!

Birgün susmak hakkımı istemdışı kullanacağım gün gelecek. Gelecek çünkü, bu bir nevi benim içsel kıyametim olacak. Biyolojik olarak ölüm denilebilir buna ki hatırası bol biri unutulunca ölür sadece, fiziken değil bence! Ben ölümsüzlerden olmak istiyorum oysa, bu elbette kendim olabilme başarısını gösterdiğim zaman daha anlam kazanacaktır. Şimdilik çabuk unutulanlardan olma ihtimalim çok yüksek… bunun için üzgünüm ve keşkelerim oldukça çok!

"Bir geçiş zamanı vuruyor kapımı, ama yine de ben bu çağı hiç sevemedim!"

Görünmez bir durum halidir kırgınlık… ben ne zaman kırılsam hep içimde kalmıştır oradan biliyorum. Biliyorum çünkü kırılmışlıklarım ayak tabanlarıma vururdu hep! Koşarak yürürdüm, koşarak ağlardım, kaçardım anlayacağınız… hiç ardıma bakmadan uzaklaşırdım, ne zaman kırılsam oraya bir daha uğramazdım. Sanırdım ki herkes bu yüzden koşarak yürüyor, sanırdım ki onların da kalbi kırılmış. Oysa çoğu kalp kırmaya gidiyormuş, bunu yüzlerindeki nefretten anlayabiliyorum artık, çünkü hiçbirinde gözyaşına benzer bir masumluk yoktu!

Dedim ya, salak bir adamım ben! Hüzün içimden hiçbir zaman çıkmayacak ve durmadan o yalanı söyleyeceğim ben “birgün herşey çok güzel olacak” ve durmadan inanacağım buna… hiçbir zaman güneş o büyülü umutları getirmeyecek bana, çünkü görünmezlik var içimde, çünkü nereden bakarsanız bakın şükürsüzlük ruhumun gölgesi artık! Yazarken çok kolayda yaşarken aklım şaşıyor habire! Hakkım yok üstelik bu kadar imkansızlık içinde yaşayanların yaptıklarını görünce ama gel gör ki bu beden ruhuna hep isyanlarda… Tahammülsüzlük çözülmez bir keşke taşıdır ve her taş altında saklar güzelliklerini, n’olur itin taşlarınızı yerinden!

Bugün değil yarın belki döneceğim o bana benzeyen adamla, ama en çok unutulmamak dileğiyle…Biyerinden bakılınca güzel yine de hayat, fıkra tadıyla selamlar…

emre onbey (sizden biri/belki sen)