Değişen Saatin Değiştiği Yönden
Bazen diyorum ki;
Saçlarımı savuran rüzgarın yarattığı elektronların,etkide ki tepkime kadar etkili bir yaşantının verdiği meyveleri hiç kabullenmiyoruz.
Hayata dair alınan kararlar dışın da pek bir şey ifade etmeyen karamsarlığın yer edindiği o suratsız yalnız halimize alışmış gibi ölüyoruz.
Bazen işte bazen diyorum ki;
Çekip gitmeyi bilmeyen insanların geriye dönük yaşamalarını anlamadığım gibi bıraktıkları izleri benimsemediğim zamanların akmasını istiyorum.
Biliyorum,az da olsa bir şeylerin farkında oluşum büyüdüğümün yanı sıra alışmaya çalıştığımın göstergesi olarak beliriyordu yüzümün en umulmadık yerlerinde.
Ölmek değil bu işte adım adım ölüme gitmek..
ELif YILmaz