yüzüne söyleyemediklerimi buraya döküyorum yine. acizliğim dağları aştı. kendimi küçük minik miniminnacık görüyorum. değersiz iğrenç bir sürüngen gibi. yerden kendimi kazıyamıyorum.

bir oyun oynuyorum kuralları hayat belirliyor. sıkılıyorum mızıkçılık yapmaya hakkım bile yok. iki seçenek var. ya kalacak çekeceksin, ya ölecek son vereceksin.bir umut olmalı biz iz yaşadığıma dair.

ellerime bakıyorum sürekli.biryerlerde bir iz olmalı aşkla tutulduğuna dair...
ya dudaklarım, yüzüm, gözüm hani nerde aşk izleri. nerde öptüğün yerler. fısıldanan cümleler.

aynada gördüğüm pislik bir surat, rimelleri akmış ağlamaktan içi dışına çıkmış yarım yamalak bir insan...
uatanıyorum...
sefilliğimden...
kimsesizliğimden... içimden hala geçen güzel cümlelerden... hayal etmekten utanıyorum. umut etmekten... kendimden... senden... herkesten...

belki böylesi daha iyi... gel(me) ve gör(me) bu halimi...