Söylediklerinizi duyurmak için kimseyi kolundan tutmayınız ; zira insanlar sizi dinlemeye arzulu değillerse, onları tutacak yerde çenenizi tutmanız daha hayırlıdır.-- chesterfield
Üzücüdür ki hayat, harcamak veya harcanmak üzerine kurulu bir denge içine sürüklenmiştir. Elbette sistemi böyle bir oluşuma sürükleyen insanlıktır.
O halde; gündemi değerlendirmek, bizi gözlerinde küçülten insanları hayatımızda asimile etmektir mantıklı olan. Her kulvardaki mücadeleler için, bizimle birlikte göğüs gerecek insanlara yer açmak adına, dejenere kişilikleri safdışı bırakmak gerekir.
Tartışmasız en büyük kayıp, en büyük kazanım; insandır...
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
insanlık topyekun bir şeyse sadece hedefime kilitlenip yanımda olabileceklerle yürümek kolaydır...oysa yanımda yöremde ayağı çukurda eli dikenli dili sivriler sataşan bağıranlar olacak ki benim yolum yücelsin ve belki de onlardan birini tutup sürüklersem ben de kazanırım mücadelem neyse o da...seçile katıldım burda...ve de hem kayıp ve kazanımın ortak paydası insan, paydayı bir tutacaksın ki işlem doğru çıksın yağmur...
yazan yüreğin dert görmesin, kalemin bereketlensin:))))berhudar ol yağmurcum...
tabii ki dejenere işte ben de onu diyorum o noktaya gelmiş kişileri silebilirim ancak onlar ancak dejenere kabul edilir benim için...mesele sen ve ben değil genelse de; genele varan her fikir de tek tek bireylerin ortak görüşlerinden doğar...hayatımda çok az insandan vazgeçebilirim arada perde çeker onsuz kalır sonra unutur yinelerim çünkü kazanmanın şartı budur...öyle olsa 40 tane öğrencimin en az 15' inden vazgeçmem gerekir mayalarını gördüğüm bildiğim halde...
şöyle bir sorun var sanırım. ben bir insanın en ufak hatasında, ona kapıyı göstermeyi kastetmiyorum. ama bu konuda yoğun performans göstermek, insanın verimliliğini düşürür..
senin veya benim için değerli insanlar değil konu olan. bir genelleme. burada paylaştığın düşüncelere göre hayatındaki hiçbir insandan vazgeçmemiş, hepsiyle yola devam ediyor olmalısın. doğru mu?
peki şunu da sorayım yeri düşmüşken. değerlerine saygı duymayan, maddi manevi sana yük olan insanlar dejenere kişilikler değil midir ?
değer dediğimiz öznel bir kavram...senin için değerini yitirmiş şahsiyet benim önderim olabilir, eşim olur, dostum olur...dengesizlik yozlaşma dediğimiz kavramlar üzerinde çalışılırsa temizlenebilecek kirlerdir kanımca...insandan vazgeçmek yenilgiyi kabullenmek demektir...ben yalnız ve yalnız benim değerime zehrini akıtıp bunda ısrarcı olarak, maddi ve manevi eziyetten zevk alanı ufkumun hiç bir köşesine değdirmem...o zaman yok sayarım...yoksa sürçen ve düşen her insan yardım edilmeyi hakeder...
aslında olaya farklı açılardan bakmak da mümkün elbette. lakin, hayatın olanca hızıyla devam ettiği günümüz şartlarında, yanımızdaki yüklerin bize ne sağlayacağını iyi etüt etmek gerekir. bahsettiğim insanlara sırt çevirmek değil elbette. Fakat "çabalama ile çarık yırtılır" atasözü de çoğu insan için geçerlidir. sorumluluk ve standartların mücadelesi verilen her yol mukaddestir ki, buradaki performansı gölgeleyecek parazitleri ortadan kaldırmak gerekir.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz