- 622 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Mazi
Yağan kar saçlarını kaplamıştı, yaşlı adamın.
Aksayarak ilerliyordu gecenin koyu karanlığında .
Dönmezcesine hızlanmıştı, kararlıydı.
Yorgun düşmüştü, karlara batıp çıkarken.
Her nefesinde yüregini bir köşesi sızlıyordu sanki.
Dönüp son kez bakarken ardına
Kar ve sis içinde kalan köyüne veda etti.
Ardından lanetler yağdırdı soğuğa ve SİS e.
A bulutla kapandığında ormana vardı.
Fakat yolu aydınlıktı çarşaf gibi karda yürürken.
Bu aydınlık ona güç veriyordu.
Saatlerdir yürüyordu durup dinlendi bir an yaşlı bedeni.
Vahşi kurt ulumaları ,çakal sesleri duyuldu uzaklardan.
Gecenin karanlığı bir kez daha yırtıldı.
Hızla kalkıp yürüdü koşarcasına AV olmamak için .
Ormanın derinliklerine yol alırken kulubesini hatırladı.
Çocukluğunda gelirdi ordan biliyordu saklı kulubesini.
Bir yandan üşüyen ellerini oğuşturuyordu.
Sırtındaki eski paltoya daha sıkı sarıldı.
Başındaki bere ile yüzünü alnındaki terleri silip sakalını sıvazladı.
Derken bitip tükenmek bilmeyen yolculuğu son bulmuştu.
Sevindi görününce kulube artık kurtulmuştu.
Kötü mazisinden kaçıp yeni hayatına gülüyordu tebessümle .
O an ay buluttan çıktı ve gökyüzü pırıldıyordu .
Yavaş yavaş gün ağarırken yaklaştı tek umudu kulubeye
Etrafı yokladı vahşi hayvanlardan korkuyordu.
Durup deride bıraktıklarını düşündü. Köyünü,ailesini ve yalnızlığını.!!
Kapıyı açıp girdi hafif loş ve nem kokan kulubeye.
Isınmak için ateş yaktı. Cebinden son ekmegini ısıtıp yedi.
Sonra vedalaştı hayatındakilerle birdaha hatırlamamak üzere.!!!!!!:(((
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.