EN AĞIR İŞÇİ
Ne zaman en çok
Ağır işçiydim ben

Daha küçük bir çocukken
Bir fideyi dikerken mi?
Patlıcan toplarken
Dikenleri ellerimden
Ayıklarken mi?
Ya da son mevsimde
Yarı belimize kadar
Çiğden ıslanırken mi?
Bir dut ağacına tırmanıp
Bir salkım üzüme
Uzanırken mi?

Ne zaman en çok
Ağır işçiydim ben
Bir dokuma fabrikasında
O katlanılmaz kokuyu
Duyarken mi?
Başımı cam aralığa kaldırıp
Gün ışığına
Bakarken mi?
Yoklama kuyruğunda
Kundakları açılan
Bebelerin çığlıkların
Duyarken mi?
Servislerde uyuklayıp
Gözümün içinden
Pamuk çıkartırken mi?
Duştan bile sonra

Ne zaman en çok
Ağır işçiydim ben
Suyu çekilmiş
Bedenlerine asıllı
Serumlu çocukları
İzlerken mi?
Yaşam kavgasın da
İnsanların çırpınışlarını
Görürken mi?
Bir hırsızın
Ekmeğimle oynamayın
Camınızı indiririm
Dediğini duyduğun
O şaşkınlık anında mı?

Ne zaman en çok
Ağır işçiydim ben
Aslında bilirim
Söylemeye dilim varmaz
Bu sitem duyulmasın isterim
Zaten çok kimse
Farkına varmaz
Ne uyku var
Ne huzur
Ne de emeklilik hayali
Artık çok ağır işçiyim ben
Çünkü ben artık sanatçıyım
Jale KESKİNKILIÇ
1-MAYIS-2012

Bütün işçilerin işçiler bayramı kutlu olsun.Bu gün de öncelikli dileğim .Aydınlar gerçekten aydın olsunlar.
Ve de bilmeyen bilsin ki benim gibi birçok insan bir araştırma iyi niyetli bir araştırma yapıyorsa .İnsanın ne kadar çok hayır işi yaptığına değil.İşçisine nasıl davrandığına haklarını verip vermediğine bakar.Dileğim sevgi ve barış dolu dünya.Gece yarısını çoktan geçti.Ben duramadım yine.Yeter yeter diyorum her zaman ki gibi