bizim şarkımız...

• 30 Ocak 2008 Çarşamba 02:05:47

benim küçük sevgilim
bir koca yılın ardından neler yaptım sana
neler gördüm neler söyledim
hissetiklerim kadar vardın sen hayatımda
ve sana soyledigim her kelimeyle tuttum kollarından
tenine yazdıgım her kelime kadar dokundum
susamadım, sustukca sen baska anlamlar yukledin suskunluguma
ben yükleme diyemedim
ben kactıkca sen içimdeki kaçağa tutuldun
ben sana yakalandıkca icimdeki kaçaktan vazgecemedim
simdi bir koca yılın ardından
ne sana beni unut diyebiliyorum
neden sensiz bir hayatı gözüm almıyor

benim küçük sevgilim
bizim olabilecek ne cok aday sarkımız var ilk gunden beri...
halk oylamasına basvursak
yada bir jüriye sorsak
bu aşkın kural tanımazlıgı
her gecen gun senin dayanamadıgın
benim kabullenip icime kapadıgım umutsuzluk
hangimiz daha uzun sure ayakta kalacak bu savasta
hangimiz cabuk pes edip digerine atacak
ayrılmanın o soğuk sorumluluklarını...

öyle cok ittirdimki seni benden uzaga
ne kadar unutmak istedim sen o kadar aklıma düştün
ne zaman aklıma düştüysen seni alıp bir köseye bırakamadım
ve sen hep
ve sen hep benim küçük sevgilim oldun
ne oldugunu bile bilmeden...

öyle razıydınki bu kabullenişe
bu yıkıma
bu bir devrin kapanışı
baska bir devrin acılamayışı
bu bir ömrün sona ererken ki galasında
cift kişilik davetiyesi
bu yanındaki koltugu belki ben otururum diye
bos bırakısın
gözlerimin icine bakısların
sana yaptıklarıma ragmen
geceleri sesimi duymadan uyuyamayışların...
bir koca gün beni düşünüp
bunu bildigim halde seni aramayıslarım
ne cok belkiler öldürdüm senin icinde
ne cok umutlarını kursuna dizdim
senin hala benim üzerime oynayışın
bu hayat denen kumar masasında...

tuttugun tarihlerin
attıgım mesajları bile kaydetmelerin
defalarca bitirip
bir baska defalara baslamaların
benim küçük sevgilim...

vazgecemeyişlerinin sorumlusu olmaktan yorgunum
ve senden vazgecemiyecek kadar tutkun
simdi ne beni unutmanı isteyebilrim senden
nede vazgecebilrim artık
yazdıgım her kelimeye senin anlamını yüklemekten...

benim küçük sevgilim
bir koca senenin ardından
sanki yalanmısız gibi
ilk gün dinledigmiz sarkının mısraları arasından
süzülen gözlerimden caresizligim
sana belli etmemek icin
senle konusurken belli belirsiz anımsayıp güzel saatleri
gülümsemelerim
cevapsız bıraktıgım soruların
belki de bu caresizlik yuzunden
en konusmamı istedigin anlarda
dudaklarımı ısırıp
susmalarım.