Askin Kokusu

• 28 Nisan 2012 Cumartesi 20:55:32

Askta gurur vardir, evet. Ama bu gururun kibirle, çalim atmayla ilgisi yoktur. Askin gururu onurundandir. Cünkü askin kendine has bir asaleti vardir. Ve heybetine layik bi gücü...

Seven insanda, hem kibirli gurur, hem onurlu gurur vardir. Ama asikta degil.
Asik insan böbürlenemeyecek kadar çulsuz hisseder. Asik insan sevdigi kisiyle bile övünmez.
Asik insan askini anlatmaz ve iknaya bas vurmaz. Sadece askin nehrinde yikandikca paklanir da mis kokusunu duyurmak ister sevdigine. Sevdiginin cigerleri yanana dek çekmesini ister o kokuyu. O kadar. Kimi asik, nehrin yollarini kapatmak istese de kafi gelmez; kokuyu alan
çekilir zira askin kiyilarina. Ve sürükler dalgalar onu da masumluk sahillerine.

Askta denge vadir; inancin hassas terazisine oturtur kalpleri. Kim, ne kadar inaniyorsa
o kadar alir nasibini.

Seven insanda denge yoktur. Seven insan hem aklini hem kalbini ayni anda kullanmak
isteyendir cunku. Ama asikta öyle degil. Asik insanin akli, fikrini kalbe oturtur, kalbiyse
seve seve iplerini verir aklin ellerine. Onlar birbilerini üzmeye korkarlar zira.
Zaten ya bir orta yol bulurlar, ya kendilerinden geçerler...

Ve asiklar degildir aski var eden. Ask hep vardir.
Ask var oldugundandir; salinir vurulmus kalplerle, vuran gönül nazarlari.
Askin mesk edici güzellikleri, insanlarin sebebi olur. Kimini bir ahu mesk eder,
kimini bir karaca. Ve kimini mesk edecek bir vesileye bile olmaz gerek; onun terazisinin
iki kefesine de kendi inanci kurulu durur; o, ask olur, bir su damlasi gibi;
kendinden geçmis bir ask tanesi olur ve karisir askin billuruna...