ansızın belime dolanan zaman, geçmişin ve geleceğin uyakları içinde bir yaşama sürükledi beni.. şiir elime yapıştığından beri yurtsuzum.. şimdi bir yeşil ararım bir dalda, mavide bir deniz..

-bu uçsuz bucaksız evrenin kıyısındaki dostlar, nerdesiniz..?

bir yanı boş ve işlenmemiş bir bahçede çalı çırpı olmayı yeğlerdim, serpilip açan ve kopmaya mahkum bir çiçek olacağıma.. ve hayatın dolu dizgin akan ırmağında karanlığa dökülmektense, kupkuru çöllerinde bir ot olmayı yeğlerdim.. belkide bu yüzden gökkuşaklarını belime dolamayı bildim ve sırf bu yüzden belkide, ışıklara adanan tüm şiirleri sevdim.............sonsuz kutlarım özlem hanım.. saygılar sizedir..

Yazının tarihi epeyce eski. Umarım hala aynı noktasındasınızdır yaşamın. Edebiyatın içinden biri olduğunuzu bildiğimden beri daha bir öğrenmek isteğiyle okuyorum yazılarınızı ve öğreniyorum da. Tebrikle.

kutlarım.......

Çok güçlü duygular. Senin gibi bir savaşçıya bu yakışır. İnsanın kendisini sevmesi kadar güzel bir şey yoktur. Hem sevmeli, hem de beğenmeli. Evet, sana katılıyorum: Her aşk bir devrimdir. Ancak her devrimin gerçekleşemediği gibi her aşk da gerçekleşemez ve yaşamını platonik olarak sürdürür. Bütün aşkların gerçekleşmesi dileğiyle...

aldı götürdü beni,

iyiki aşk denen şey var dedirtti bir kez daha bir kez daha ve yaşama sevinci, yeniden doğuş,
aynada gören iki göz oluveriyorsunuz, kesinlikle katılıyorum yazınıza.

Gerçekçi, samimi ve kararlı sözler tıpkı bir devrimci gibi. Kutluyorum yazınızı ama illa ki eklemek istiyorum; her ihtilal önce kendi evlatlarını yer nedense. Aşkı da bir devrim sayarsak ilk önce aşıklar asılır nedense kentin meydanında kendi sevdalarının urganıyla...

Aşk, İhtilal ve Ölü Kuşlar

Yaşamadığımı senden öğrendim
Sıcak bir ağustos öğleüstü
Ölü kuşlar besliyorum terasta
O gün bugündür

O gün bugündür
Hadi öleyim diyorum kendime
Bir tek anam ağlar ardımdan biliyorum
Bak onu da öğrendim senden

Biz sevince
Dar sokaklı kasabalardan kaçıyorduk
Yaşasın aşk
Yaşasın…

Aşk bitti! Herkes evine dönsün
Diye haykırıyor Robespierre
Meydanda giyotinler kuruluyor
Çeliğini aşkla suladığımız

Biliyorum ki her ihtilal
Önce kendi evlatlarını yer
İlk önce kuşlar ölür terasta
Sonra düşlerinde âşıklar

24 Nisan 2006
Pazartesi/Gaziantep

bilir misiniz aşk-devrim çelişkisini.. çok yorucudur ama çok da kazandırdığı şeyler vardır yeter ki sağduyumuzu kaybetmeyelim...

kutlarım...

her sevda bir devrimdir
evet
ilk bakışın kimden geleceği bilinmeyen
bir devrim..

sevdim
kendini böylesine
sevmeni...

Okuduğum şiirsel anlatımda kendimi buldum,beni anlatmışsınız gibi geldi bana,her şey zıttına doğru evrilir zamanla,korku cesarete,ümitsizlik direne direne umuda,
kişisel aşklar toplum sevdasına dönüşür,susmasın bu yürek;
''GÜLMEK;BİR HALK GÜLÜYORSA GÜLMEKTİR!''
''YERYÜZÜ AŞKIN YÜZÜ OLUNCAYA DEK!'' Yazmaya devam...

Aşkla kal dostum!

SENİNLEYİM SEVGİLİ...

Eğer bir şeylere adanmışlıksa hayatın anlamı;bu mutlaka ya bir devrim,ya da bir sevda olmalı!Kaldı ki;her sevda bir devrim,her devrim de bir sevda değil midir..?

Sevda devrimdir...kutladım..


Olgun Ekinci tarafından 2/19/2008 2:20:13 PM zamanında düzenlenmiştir.

yazında bir derilik ve yaratıcılık görülüyor
okunmaya değer bir yazı
seni kutluyorum
başarıların daim olsun