Karaya bakan okyanusu hayaller sarar
Su kızı süzülerek karaya yaklaşır
Bucaksız dağlar yüksek olmasına rağmen kimsesiz
Üzerinde canlı yaşamaz
Kaya yığınları efsanelerde engel diye geçip durur
Su kızı su tanrısına dua eder
Ellerini suya değdirip yüz yansımasıyla
Tanrım muhteşem dağlarda seni izlemek isterim
Derken güneş dalgınlığı fark eder
Eski dostuna bakıp güler
Ben seni kıskanırken sen kimi kıskanıyorsun
Dağları demesi güneşi güldürür
Çünkü yanmış ve çirkin bir görüntüsü vardı
Kimsenin gitmek istemediği bir yer
Balık yaklaşıp ona
Susuz bir beden ölüdür demesi
Düşündürürken dağlara çıkma hesabını yapmaya başlar
Güneş okyanusu o kadar seviyor ki
Bir anlaşma teklif eder
Sen buharlaşıp yanıma gel
Hem bana yaklaşırsın
Hem de yağmur olup dönersin
Hemen de kabul eder
İlk denemede yamaçlara akan su tekrar okyanusa gelir
Yapılan diğer tekrarlarda su tepeden aşağıya inip aynı sonucu verir
Dağ suyu bulur ama yeşillenemez
Rüzgâr zamanını gezip dolaşarak geçirir
Bir gün okyanusa uğrarken
Dağların aktığını görür
Güneş rüzgârla iyi dostu
Okyanusun derdini anlatır
Rüzgâr kakalara boğulur
Tohumları ben okyanusa getiririm
Demesiyle getirmesi bir olur
Ama okyanus bir türlü dağlara çıkaramaz
Artık ümidini yetirmeye başlarken
Rüzgâr okyanusu dalgalandırıp
Yağmurlu bir günde dağlara çıkarır
Artık dağlar yeşermişti
Balıklar nehirlere uyum sağlamaya başlar
Rüzgâr kuşları bölgeye yönlendirerek yeni bir yaşam başlar
Su tanrısı her yere yayılır
Yaşatmak için vardır

YUNUS YOLOĞLU