- 1384 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Sevmek bir oyun mudur?
Düşüngeç “Sevmek bir oyun mudur?”
Hayatta her şey bir tiyatro oyunu gibi midir? Rolleri iyi seçmek ve yorumlayıp oynayabilmek midir? Aşık olmak, sevmek, özlemek, beklemek, öpmek, koklamak, sarılmak, gülmek, ağlamak vb. gibi eylemleri içerisinde barındıran bu küçücük yaşam kocaman bir oyun mudur? Senaryosu önceden belli olmayan ve yaşarken düşüncelerle, duygularla yoğrularak gelişen kocaman bir oyun mu? Peki bu oyun da bazen kötü sonuçlar ve çıkmazlar da yaşanırken çok zaman da mutlu sonlar olmalı mıdır? Mutlulukla başlayan perde aslında gerçek yaşam mıdır? Kurallı ya da kuralsız oynanan bir bölüm belki de... Gerçek bir yaşamda yalan ve sahte şeylere de yer yok mudur? Yürekte hissedilen bir sevgide de durum böyle midir? Sevmek çok basit ve herkesin yaşayabileceği ya da oynayabileceği bir oyun gibi görünse de aslında zor bir oyun mudur? Ölüm ve yok oluş kadar da karmaşık mıdır aslında? Bu karmaşıklığı çözmek için o perdeyi oynamak mı gerekir? Ya da ölümün karmaşıklığını çözmek için ölmek mi gerekir? Sevmek ya da ölmek bir oyun olsaydı eğer, hangi perde hangi sırada oynanırdı ya da oynanmalıydı? Doğmak ilk perde midir ki ölmek son perde olsun? Sevmek neresinde olmalı bu oyunun? Sevmek bir oyun mudur? Oysa oyunların ruhu sahte değil midir? Oyun içerisinde bir sahtelik bir yapmacıklık taşımaz mı? Sevmek öyle midir? Oyunlar oyuncularına göre her zaman farklı farklı oynanmazlar mıdır, her zaman farklı farklı yorumlanmazlar mı? Oyun üretilir ve de tüketilir, bu oyun içerisinde tüketicinin isteklerine göre değişmez midir? Yaşam da tüketiliyor elbet ve ölüm tükeniş değil midir? Oysa sevgi, gerçek bir sevgi tüketilebilir mi? Sevgi üretkendir, sürekli yeni değerler üretmez midir? O nedenle değil midir bitmeyenler arasında, tükenmeyenler arasında olması? “Sevmek bir oyun değil midir?”
Lütfen bunları düşünmeden geçmeyiniz..?
Serdar Coşkun...
YORUMLAR
bu oyunun adı:HAYAT
oyuncuları :İNSANLAR
başrollerde:SEN(her kesin hayatında kendisi)
senaryo:TANRI
sahne:DÜNYA
Ve perde açılır kahramanımız dünyaya gelir...
DÜZEN
Düzen kurulmuş, oyuncular belli
Bu tiyatronun başrollerin de sen ve ben,
Sahne hazır dekor muhteşem
Maskelerimiz takılı…
Sen koca rolündesin bende karın
İlk perde mutluluk oyunu
Sonraki perde trajikomik bir öykü
Son perde acılarımız ve dram
Perde kapandı yollar ayrıldı…
Şimdi ne sen o eski sen
Ne ben o eski ben
Bir düzende böylece bozuldu
Ama ne yazık!
Bir düzen de böylece bozuldu
Her gün yeni düzenler kuruldu
Oyuncular farklı roller aynı
Maskeler farklı sahne aynı
Dekor aynı oyuncular farklı
Düzenler hep aynı…
BEYHAN DOĞAN
StilleWasser
Çok teşekkür ediyorum bu değerli yorum için... Saygılarımla...
StilleWasser
Saygılarımla...
Düşündüm.
Cevap:Evet oyun dedim.Yaşam bır tiyatro sahnesi,kim becerirse rol yapmayı, kapıyor artı puanları.Sevmeyi oyun haline getirelim demiyor kimse belki icinde ama kendisinin degerli oldugunu kabul ettirme gereği midir, öz guven sorunu mudur,yoksa alternatifin bol olduğu zaman diliminde yaşıyor olma rahatlığı mıdır bilmem tatminsizlik herseyi yaptirtabiliyor insanlara ve cikiyor ortaya sevgi oyunları komik olsa da.
Guzel bır konu düşünebilme ve es geçmeme adına
Kutlarım
GC7
StilleWasser
Çok teşekkür ediyorum değerli yorumunuz için...Düşünmek ve düşündürebilmek güzel, elbette keyifli de...
Saygı ve selamlarımla...