Vesaire vesaire vesaire...
Yorgun, huzursuz, korkak ve izah edemeyeceğim kadar karışık şu anda herşey.
Çocukken dizlerimdeki yaraları ne kadar saklayabilirdim ki annemden, bu mektuplarıda ondan yazıyorumdur belki itiraf edip, kurtulmak için kendimden.
Bilemiyorum yarın ne getirir, kaç zamandır gündüzlerimi ziyan ettim zaten; elimde daha ne kadar gece vardır, sayamadım...
Savaşmak neyi değiştirirki artık, vazgeçebilirim belki herşeyden, kimbilir. Hiç bir geceyi sabaha bağlamayadığım gibi, aralarında bir bağlantı da yok hiçbir kelimemim diğer bir heceyle, herhangi birşey anlatamıyor olmamı da mazur gör artık...
Sigaramı yakıp derin derin nefesler almalıyım şimdi... Bir kahve belki bir fincan çay, karanlık çöktü, birazdan bütün duvarlar başlar fısıldamaya gözlerinin rengini, teninin beyazını vs vs vs...
YORUMLAR
Bykush
rıhtımdakigemi
Olsa zaten kabulumüz özrün;çünkü politikamız barış...
Her yorumum cevap yazılacak kadar değerli değil sıkmayın canınızı siz yazmaya kelimelerle dostluğa devam....
Saygılarımla...