Geçmiş ve geleceğe yolculuk yapılabilir mi, hiç düşündünmü dedi bir ses! Elbette dedim gayri ihtiyari, neden olmasın? Geçmişi bildik ya bu kolay, gelecekten bihaberiz bu zor dedim.

Gerçekten öyle mi düşündün? Geleceği bilmiyormusun yoksa, vah yazık dedi.

Zahir ilimin dışına bir bak, batına dal da gör dedi. Ekledi; sen düşünceden ibaret değilmisin gölgeden ibaret, hem kendi bedeninde, hem de bütünde?

Ses ben oldu, bende ses oldum, göz irileşti, bindik nuhun gemisine, gökten boşaldı yağmur, yerden kaynadı su, yer ve gök bir oldu. Gördüm ki bütün bitkiler suya kanmış, sırılsıklam ama hala çöldeki susuz gibi bağırıyorlardı su diye!

Bilgi hazinesinden latifleştik, göze görünmeyen buluta döndük , kendi rüzgarımızla kendi gölgemize yöneldik, yağmur olduk yağdık, düşünce olduk aktık oluklardan, bulandık, renkten renge girdik geçtiğimiz yerlerden.

Birden bir gölge dikildi karşımıza, elinde sopa, içindeki bizdik, dışındaki de biz. Önceki düşüncenin gölgesi, sonrakinin anası-babası oldu dövdüde dövdü, kimi kaçtık gizlendik, kimi kaçmadık, kimi ah ettik ağladık, kimi güldük eğlendik.

Sonra birden kendime geldim açtım gözümü, ben bendim ve ses hala devam ediyordu; gördün mü dedi yakın geçmişini, sendin seni döven, önce o düşüncedeydin şimdi de bu düşüncesin.

Sen aslında kül’sün dedi ama cüzler alemine yağmur olarak indin, her bir cüz senden, senin parçan, sen de parçasın bu halinle. Sakın ola hiç bir parçanı inkar etme, of bile deme, deme de cahillerden sayılma.

Baş ile son bütün olan tek noktadır, rüya aleminde yağmur uyuyana yağar, renkler rüya aleminde belirir. Sen uykudasın, rüyada herşey olur, her yolculuk yapılır, ancak bilenin işidir bu, çocuklarsa oyun oynar.

Herşey terstir burda, gören görmeyendir, bilense bİlmeyen. Bilgi denen bir kokudur ki istesende istemesende beş kapıdan da sızar! Her gördüğün bilgidir ki perde odur, şeytan odur, beden sandığın da o.

O halde ne kadar çok görür, bilirsen o kadar çok uzaklık şuurundasın. Yakınlıkla uzaklıkta ters, yukarı ve aşağı da.

Her ne var ki bunların hepsi de mekan alemi de denilen gölge diyarının tuzaklarıdır, ışık da bir tuzak, gölge de. Ne aydınlığa bak, na karanlığa, ne dünyaya bak, ne ahirete!

Sen aslına bak ve ondan ayrı ne birşey gör, ne de birşey bil. Gördüklerini ne o de, ne de değil diye söyle. Sen söyledikçe bütün söylediklerin yanlış, sen susarsan sendeki sen ne söylerse odur doğru olan.

Almuti