(S)ENGEL

• 19 Nisan 2012 Perşembe 12:00:04

Seni getirir mi bilmem EN’li GEL’ler.Yoksa sahiden engeller mi hayatı kestirmek zor.ama gelişin ne kadar zor ise gidişin o kadar kolay olmalı sence. Yoksa bir görünüp gökkuşagı renginde sonra meçhule bürünmen kimseye fayda etmez. Aslında başlarda ne yalan söyleyeyim yoklugun ızdırap olmuştu. Oysa zaman içinde her acıya alışmak insanın kaderi Ya da dayanma iradesi olsa gerek ki artık SEN GEL demiyorum. Ne garip ki sen gel dedikçe engelsin sen bana.sadece sana şiirlerde rastlıyorum.o siluetini unuttugum gizemli yok artık. Bir zaman acıların kor oldugu vakitte hep ben geldim. Ama sen engeldin saf sevgime. Saflık sadece budalalıkla Ya da enayilikle tanınmamalı ki ben gibilerde bunu koşulsuz kabullenmekte kullanırız.velakin sen ve engellirin kullanmayı farklı algılar. Bencil duygularınsa sana ait olmasını emreder koşulsuz.bir kalpte sevgi varsa eger o kalbi kazanmak kolay olurki,o vakit istedigini yaparsın seven kalbin bedenine.lakin kalbinde sevgisini vermesi kolay degil.sevgiyi gram gram verirse karşılıgınıda sevildigini görmeyi bekler.ki bu bekleyiş uzun sürsede sabır la bekler. Taki kalbinden sevgiisinin sevilmedigi işareti üzerine kadar sürer. Engel aşar ,hata yapar, daha neler neler .kör kütük sarhoş misaliyiz o vakitler. Kimseyi duymaz görmez konuşmayız.(3 maymun misali-görmedim duymadım konuşmadım).bu aşkın orta evresidir ki ne ögüt dinler ne de bilge. yalan yanlış kabullenmişlik başlamıştır.oysaki sahte sevgiler ne yürekler yakmış ne ocaklar söndürmüştürde farkında degiliz. Kimi zaman . Evet zaman yine devrede ve kendini borçlu hisseder her yöne dair.ve neleri yapmalarıni neleri görmelerini serer göz önüne. Sererde göz akla yenik kabullenmiyor bu kez. Zamana direnir seven kalp. Ve diger taraftada yaptıklarının hoş dogru olmadıgını anlatır sahtekar kalbe zaman. Velakın yol almış sandal gibi dönmek işine gelmez. illaki bitirecek,harcayacak sevgiyi engel istemez. istemezde bu defada arada duygular koşuşturur. Ve sevgi baglarının temellerini onarmaya başlar . Tüm yaşanmışlıklara ragmen seven dogru bildiginden şaşmaz. Sevilende koşturur ardından körkütük aşk sarhoşunu büyük bir zafer kazanmış gibi. Oysa zafer degil çok yakındır onunda mahfı. Zaman ve kader birdir oyunun son perdesinde ve sevmeye engel kalbi öyle bir duyguya baglarlar ki bu kez koşan odur sevgi duydugu kalbe. Ve anlamaz bunu n kaderin oyunu oldugunu. Bir oyun ki son sahnede pişmanlıkları döker dillerden ,yüreklerden ama faydasız. Bir kısır döngü başlar şimdi.bu förmüldeki ( seven +sevilen+sevilenin sevdigi=hüsran)çözülmesi zor bir hayat denklemidir aslında bilinmeyenli hemde.işte tüm bunlardan ders çıkarmalıyım. Ve hayatta her kim olursa olsun kişiye oldugundan fazla deger vermemeyi ögrenmeliyim. Yoksa timsah gözyaşlarına bürünerek gelenelere her zaman kanacagım ki bu telafisi olmayan hatalara neden olur.