Bu gün yine sensizliğin özlemi sardı tüm bedenimi.
İçinde bulunduğum yalnızlığa ne,kendimi,ne hayallerimi.nede sensizliği anlatamadım.
Özlem gecenin karanlığında bitip tükenmeyen bir ızdırap oldu
İçimde
Senin hayalini senin,sevgini,gözlerimin önünde canlandırdım
bir film şeridi gibi geçti yaşadıklarımız ve duygularımız ,hislerimiz
gözümün önünden.
Seni hayal ettikçe ne kadar.Yanılmışım neden böyle oldu dedim kendime
Bir mahkeme kuruluyor benliğimde
kendimi yargılıyorum bedenimi,ruhumu ,kişiliğimi ve karar belli
Pİşmanlık....
Ama nafile çünkü sonradan pişman olmak herşeyin çözümüdeğil sanki
Anlatamazsın,benliğini saran derin yarayı
Önceden mutlu olmak için atılan sağlam temeller şimdi çok büyük deprem geçirmiş gibi
sarsılmış bozulmuş bir harabeye dönmüş özleminin sevdiğinin gözünde
anlatamazsın son pişmanlığını
VEDE
O insana ne kadar değer verdiğini.Onun gözünde yaptığın hatalar o kadar büyümüş ki
artık sen onun için bir yabancısın...
SEN UNUTULMAYAN VE UNUTULMAYACAK TEKSİN
..................................................................................
BİR İNSANIN YAŞAMINDA DEĞERLİ BİRŞEYİ YOKSA
O İNSANIN
YAŞAMINDADA DEĞERİ YOKTUR