Dediler nasıl bildin?
Dedim önce, benden bileni bildim
Böylece bende olan bilineni
Sonra da benden bilineni
Ve böylece sarhoş oldum.

Dediler yeterli oldu mu?
Dedim bir dönem yeterli idi
Yetmez olunca bu sarhoşluk
Bilginin taşıyacağı yer yok artık
Anladım ki bilgi zevki şarabın kendisi

Dediler nasıl içmeli şarabı?
Dedim bu şaraptan içmek için
Bilen ve bilineni aynı kıldım kendimde
Bilmezken beni zindana atan 5 duyu
Bilince hürriyet kapısı oldu bana

Önceleri göz ben idim gözden bakan O,
Kulak, dil, el ben olmuştum,
konuşan dinleyen yapan O,
Sonra bir olunca herşey değişti birden
Geriye benden ben kalmayınca anladım

Ben var iken anladığım hep hayal imiş
Her bildiğim doğru iken yanlış
Bir sınıra kadar taşımakmış bilginin amacı
Sonra da orada köle kılmak beni
Anlamaya çalıştıkça batmışım oysa

Beş duyunun esaretinden kurtulup
İdrakin dışındaki gerçek ortaya çıkınca
Kim anladı bilmem ama sarhoş şunu bilir ki
Önce ben, ben derken şimdi O, ben demede
Her ikiside aynı dilin yolcusu
Oysa ne ben var ortada ne de O
Şimdi geride bir sen mi kaldın?

Almuti