Türk sinemasinin unutulmuşların dan biridir o..

Hep komik, cocukları güldüren, ama yeni nesilin bilmedigi kücük sıska gülşen bir yüz.

Şişko Nuri.........Esas adi Nuri Tosun olan 1950 dogumlu sinema oyuncumuz. Oldukca sisman olan benden yapisi nedeniyle daha cok maskot benzeri karakterleri oynamistir. OKSUZLER filmindeki Sezercigin, essegini satin almaya calisan cocuk rolunun yani sira ALEV filminde gobek atan cocuk, SEVGILI DAYIM filminde Tarik’in bisikletini caldigi cocuk, KIRALIK EV filminde mahalleli cocuk, ALMAN AVRAT 40 BIN MARK ve ALMAN AVRADIN BACISI filmlerinde Ali Avaz’in oglu rollerinde gozukmustur. Kendisi en son 2001 yilinda Fethiye halk egitimi merkezi’nin destegiyle cocuklara yonelik BAY PALYACO oyunu ile sahne almistir...

Şimdi nerde peki?? Samsunda bir huzur evinde yardımseverlerin desteyi ile yaşamını sürdürüyor. 300 yakın flimde ve tiyatrolarda rol almış birisi unutuldu vefasızlık kurbanı..

Benim cocuklugumun prensiydi o. 7,8 Yaslarındaydım okulda tiyatro afişleri asıldı.Gülec yüzlü, yüzünde benleri olan kahkahalar atan bir adam duruyodu..Bilet almak gerekiyodu onu seyretmek icin.Koşa koşa eve gelip babama gördüklerimi büyük bir heyecanla anlattım ,5 liraydı bilet para istedim babamdan..Olmaz cok para demişti babam..Yoksul köy ailesiyiz tabi nerde o zamanlar para.İnsalar yag şeker parasını ancak buluyorlarken ben tiyatro icin ailemde para istiyordum..Bir cocugun cok isdedi bir seyin olmaması ne kötü birseydi..Günlerce agladim.Ne yapip ne edip görmeliydim o gülec adamı, bende onun gibi kahkahalar atmalıydım.

Ve ben caresizlik icinde para araya durayım o gün geldi cattı.Kocaman bir tır ve etrafını kapatmışlar okulun bahcesinde. Sadece para verenler izleyecekler ya diyerleri uzakdan sadece sesleri duyacak.Olsun onada razıyız ne yapalım.bir gün sonra derslere ara verildi tiyatro icin.Kalbim güm güm merakla dışarıda bekliyorum. Cogunluk iceride biz beş on ögrenci kaldık dışarıda garibanlar gibi.Biz parasızız ya dışarda kaldık.O zaman cok zoruma gitmişdi bu durum ama olsun sesini duyacaz ya şişko nurinin oda yeter bana diye kendimi avutuyordum.Ve nihaye kısa bir zaman sonra başladı tiyatro. Biz dışarıda pür dikkat kulaklarımızı acmış bir şey kacırmayalım diye bütün dikkatimizle sustuk dinlemeye koyulduk..

İlk defa tiyatro dinliyodum , seyretmeden görmeden sanki radyodan dinler gibi..İceriden gülmeler kahkahalar geliyodu.Onbeş yirmi dakika gecmişdiki beşinci sınıf ögretmeni sezayi bizi gördü dışarıda.Cocuklar siz ne yapiyonuz burda dedi.Paramız olmadıgı icin iceri alınmadımızı anlattık.Hemen bizi bırakıp iceri girdi.Bir dakika sonra hemen geriye geldi.Hadi cocuklar sizde gelin dedi.Aman Allahım. Şaşkınlık icinde iceri girdik arka tarafa gecdik.Ve nihayet bizde izliyoduk Şişko Nuri.yi.

Cocuklugumun en güzel günüydü.Gülmekden bir hal olmuşdum.Aksam eve gelince ailemle paylaştım olanları.Babamda cok sevindi ,helal olsun sezayi hocaya dedi.Yarın giderken hocanıza ceviz getirin dedi.

Daha sonra hic bir tiyatroya gitmedim.Hayatımın en güzel olayı tek olarak kaldı hep.

Ve ben unutanların aksine hic unutmadım ŞİŞKO NURİYİ..