4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
4687
Okunma
icimden gelmiyor yazip cizmek.Yillarin yorgunlugu cökdü sanki üzerime.Dönüp bakmaya korkuyorum hatiralar bana zarar veriyor.Yasanmisliklar ve yasayamadiklarim beni esir ediyor.Düsünmek istemesemde mazim bana dirlik vermiyor.Mutlumuyum? yoksa mutsuzmuyum bilemiyorum.Dilime sahip cikamiyorum cileli bülbül gibi ötüp duruyor.Gem vuramiyorum duygularima beni sanki delirtiyor.Asdim diyorum ama bir yerlerden birseyler cikiyor ve beni yine basa döndürüyor.Tedaviye ihtiyacim var biliyorum ama gavurellerinde dilimden anlayan yok malesef.Koynumda yatan,ayni ekmege dis atan adam bile anlamiyorki beni,kime derdimi anlatayim bilemiyorum.Kacmak istiyorum herkesden herseyden.Kalabaliklar icindeyim ama sanki aya tasindim.Sesler rahatsiz ediyor,görüntüler rahatsiz ediyor,aklim basimdan gidiyor.Kendimi ise verdim temizlik yapiyom habire.is ise benzemiyo, temizlikde temizlige.Onu alip suraya koyuyorum,surdakini alip buraya koyuyorum.Biliyom ben sadece ruhen vede bedenen yoruluyorum.Maksadimi asdim iyice kendime bile sözüm gecmiyor.
Yeni bir baslangic yapmak istiyor bu yarali yürek.Belki yeni bir ev,yeni esyalar,yeni komsular vede yeni sokaklar.Umut isde,bel bagladim önümüzdeki günlere aylara.izin vakdi geliyor ve sorular basladi.Nezaman ve nasil gidecegiz? yüzüm yok yüzlesmeye,cünkü onlar beni mahvetti.Yirmi yildir bes kez gittim Vatanima ve rezillik diz boyunu asmisdi.Kavga gürültü,karmakarisik olaylar beni her seferinde bitiriyor.Yemeden icmeden kesiliyorum ve iskence ceker gibi yasiyorum özlemlerimi.Anama doyamiyorum ,doyurmuyorlar.Babam dersen basbakan sanki kendine ulasamiyorum.Onun tek derdi hazir gelmisken evini temizlemem.Kardesleri derseniz onlarda kendi alemlerindeler.Ya alamanci diye bakarlar yada nebiliyim adam yurduna koymazlar.Sömürmek isteyenlerde cabasi.Agizlari acilinca dünyanin en zengin insanlaridirlar.is bana bi hediye almaya yada ne biliyim gezdirmeye gelince bes kurus paralari olmaz.Bacim ve anam bagliyor beni Vatana.Gerisi fasa fiso benim icin.
Dört senedir gitmedik izine.Cocuklarim büyüdü ve artik onlarda gezmek istiyorlar.Bende dört seneden sonra anamin dizlerinin dibinde kalmak istiyorum.Bacimla sarilip gülüp eglenmek istiyorum.Her seferinde bütün heveslerim suya düsüyor.Evimde yapdigim yetmezmis gibi birde gidip vatanimi temizliyorum.Kaynanamin evi,anamin evi,babamin evi yok böyle bir dert bu kaderi nasil frenlemeli? bilemiyorum vede bilmekde istemiyorum.Deli cinler diyor kac kurtul ellerinden.izini kaybettir kimse seni arayipda bulamasin.Bunalimlarin esiginden kil payi kendimi kurtariyorum.Deliren insanlari simdi daha iyi anliyorum.Ruhda tahribat olunca insan saglikli düsünemiyor ve zivanadan cikiyor.Ne mutlu banaki güclü bir kisilikle yaratmis beni Allahim.Sükürler olsun ki ben daha aklimi yitirmedim.Cile taaa babam evimden ayrilmadan baslamisdi ve devam ediyor.Gurbet belkide bana verilecek en büyük cezaydi.Onlardan uzak kalmak ve yalniz kalmak.Diline dinine yabanci oldugun bir ülke ve yabanci insanlar.Sokaklarda gezerken kendimi ruh gibi hissediyorum bagzen.Sükürler olsun ki Allaha Türk mahallesinde yasiyorum ve arkadaslarim var.Onlarla avunup kendime sahip cikabiliyorum.
Karamsarlik cökdü yüregime ve beni icden ice öldürüyor.Gecisdirmeye calisiyorum ama hayaller dirlik vermiyor.Elime ne alsam aklima hep o günler geliyor.Fil gibiyim hicbirseyi unutamiyorum ben.Kin asla tutmam ama icimden cikmiyor beni yaralayan olaylar ve insanlar.Unutmaya calisiyorum unutamiyorum.Uykusuz gecelere hüküm giydim,azad olma imkanim yok.En son izinden ölü gibi gelmisdim gurbete.Evdekiler beni taniyamamislardi.Sana ne oldu kiz? diyene mal gibi bakip kaliyordum.Bir senede anca kendime gelmisdim.Ve yine kahramanca diri diri ölmeye hazirim ben! desemde hazir degilim.Yine aynisi olacak.Sansür memlekete gidince 180 derece dönüyor ve beni hic anlamiyor.Anasi yaninda,babasi kardesleri yaninda ,ÖZLEMi YOKKK! iki gün kaldikdan sonra hadi gidek diyor.Aha buyurun siz siz olunda benim yerimde izine gidin.Özel kalmadi herseyi herkes duymaya basladi.TRT gibiyim kesintisiz canli yayin yapiyorum.Sansürde kalmadi.Dilim yilan oldu ,konusdukca beni zehirliyor.Kimin umrundayim ki acaba? Babamdan iki sendir ses cikmadi.Heralde öldügümü saniyor.Kizini ikiydi bir tane kaldi sanki.Beni hic sormuyormus.Cok aci veriyor bana,ben onlari soruyorum gizli gizli ama onlar beni UNUTMUS! olsun varsin unutulanlar unutanlari asla unutmazmis,misali bende unutmadim onlari.icdigim bir bardak cayda,yedigim kahvaltidaki peynirde zeytinde onlarin tadi geliyor agzima.ic cekiyorum sadece.Durduk yerde bi koku geliyor burnuma ve ailemi hatirlatiyor.Yikilmis dünyam sanki batiyor.Bugünlük fakir edebiyati yeter,gurbetbaciniz kimselere birseyler yazmadan yine uykusuz gecelerin koynuna faltasi gibi gözlerle tas gibi yatiyor.iyiki varsin edebiyatdefterti ve dostlarim sizinle bu cekilmez hayat yasaniyor.