Her sabah bilerek kaldırımları arşınlayışım suskunluğumdandı.Parka gidip oturduğum bankın üzerinde denize karşı.

Karşı çıkışındaki değildim ki suskun söyleyişlerimdeki denizindeki martılara. Sadece kendi içimde kendime çığlık atıyordum. Sacide için sessice.

Çiçekciden her sabah onun için aldığım önceden ısmarladığım nergizlerim olmuştu. Onunla oturduğumuz bu bankta. Verirdim hep busemi birde sarılmış nergizleri. Utanarak kalabalıktan onca martı sadece gizlice verdiğimi görürdü.

Ben de onların kanatlarına göz kırpardır.Ask kadar yakın deniz kadar uzak olan ıslaklığının üstünde yüzen beyaz kuşlara.

Sacide, gören için beyaz tenliydi belkide.Oysa o benim hep kara sevdamdı mavi denizimde. Onun için oturduğum bir bu bank ,bir karşımda duran deniz bir de beyaz kanatlı martılar şahit olmuştu.Gezindiğimize ve onu aşktan yana sözler
söylediğime.

Her geçe vapurun düdüğü, bana ondan selam gönderir bilirim.Yağan yağmurun eşliğinde.
Hele baharsa arkamda duran ıtırlı ağacın kokusu bana eşlik eder.Ya her seferinde ıhlamur kokusu, birde yosunun ve denizin kokusunu batırırdı her seferinde beni mavilere.

Her yer o kokardı, yakamoz çekerdi denizi.Yattığımız çarşafı üzerimizden çekerçesine.
Sahilden geçenler gülerdi hep.Benim yağmurda dans edişime. Bende denizdeki nem gibi selamlardım her seferinde.Varsın bana deli desinler tek kişilik yağmurdaki dansıma. Sarılıyordum ya ıslak hayallerine.

Yarım kalmış her kırmızı şarap şişesinde bir yudum daha çakır gibi bir mavi oluyordum. Seninle uhrevi dansın içindeyken adını bilmediklerim koydu mendiline aşka dair ettiğim dans için şarabıma para.

Gül veren, elinde dolanan çiçekci.Mendilimdeki gülü bana verirken güldü. Saçarken dalgalı denize arkamdan kahkaha attı. Ben umursamadım sana aldıklarımı denize dökerken. Deniz gözlerimdeki sen oldu. Sel aksın bırak karadenizin ormanında.

Her tarafını küf bulamış bankın sadece oturduğuz yer küfsüz duruyordu.Sen gittiğinden beri.

Ve ben hep seni çağırıyordum.En son kalkan vapurdan bir de çiğlığı göklere çıkan martılardan.Gel otur yanıma. Belki sana dair kazıyacaklarım vardır yosun tutmamış oturduğum bankın üzerine...

Sığmasa/da sözlerim oturduğum bankın üzerine. Denizlere kazımayı öğrendim seni çok sevmeyi anlatmayı. Sadece yazdıklarımı Saci denin ruhuyla izledi martılar karşıda martılar konduğu mezarlıkta.

Yüreğimdeki güç gelseydi ayaklarıma.
Yorulmamak için hep orda onun yanında yatardım deniz çalmasaydı onu benden...