Aşk...
Sana duyduğum aşkın kırıntıları yıllar geçmesine rağmen hala duruyor. Zaman dedik ve
bıraktık, hayat olduğu gibi devam ediyor değişikliğe uğrayan ise sen, ben ve diğerleri oldu. Sen gittin başka bir şehirde yeni bir hayata başladın. Yeni bir iş, yeni arkadaşlar ve yeni bir ortam. Her ne kadar dilim söylemeye çekinsede yeni bir aşk. Başka gönüllere yelken açtın, rüzgarın seyrine bıraktın uçsuz bucaksız şimdilik dolaşıyorsun. Bir başkasının elinden tutup, saçlarını okşuyorsun.
Bir başkasının kulaklarına aşk sözlerini söylüyorsun, bir başkasının dudaklarına buseler konduruyorsun. Bir başkasının kalbini çalıp şimdilik onunla kendini avutuyorsun. Yeni yerin yeni mekanın yeni aşkın hayırlı olsun.
Ben ise senden sonra bu koca şehirde yalnız kaldım, bu öyle bir yalnızlık ki sanki şehir bile beni terketmişti. Koskoca bir sis tabakası şehri kaplamıştı, sanki bir karanlığa bürünmüştü. Bu belkide benim içimdeki yalnızlığımın rengiydi. Senden sonra hiç bir şey zevk vermez olmuştu bana. Bu ağaçlar bu kuşlar daha önce böyleymiydi bütün bunlar, oysa şimdi çok farklı. Kuşların ötüşü figanı feryat gibi, ağaçlar üzüntüden yapraklarını dökmüş, çiçekler solmuştu. Nereye baksam bir boşluk sanki ( H ) harfi gibi havada asılı kalmışım, duyduğum gördüğüm ne varsa hepsi uçup gitmişti. Aşk şarkılarının yerini ayrılık
melodilerine bırakmıştı. Her duyduğum şarkılarda sanki biraz daha kahroluyordum ve biraz daha ölüyordum.
Ve şimdi zaman demiştik ve ben cezamı doldurdum hapseldiğim karanlık hücreden çıktım. Biraz yorgunum, gözlerim güneşle ilk kez buluştu, bu buluşmayı çok özlemişim.
Sıcacık beni sardığını ve bana hoşgeldin dediğini biliyorum. Beynimin uyuşukluğu gitmiş yeni yeşeren bir filiz gibi hayata merhaba diyorum.
Merhaba hayat;
Ben severek bir suç işledim cezamı çektim şimdilerde ise özgürlüğümü yaşayacağım. Toprağın kokusunu, ağaçların rüzgarda çıkardığı tatlı sesi bir daha unutmayacağım.
Sevmek sevilmemekten daha evladır. En azından sevdim, aşık oldum, hiç aşkı yaşamayanlar yada hiç sevmeyenler sevenlerle bir olur mu?