Anlamak!..

• 10 Nisan 2012 Salı 23:17:28

“Satılık Köpek Yavruları” ilanının hemen altında küçük bir çocuğun başı gözüktü ve çocuk dükkân sahibine sordu:
-“Köpek yavrularını kaça satıyorsunuz?”
Dükkân sahibi:
-“30 dolarla 50 dolar arasında değişiyor fiyatları.” dedi.
-“Benim 2 dolar 37 cent var.”
-“Bir bakabilir miyim yavrulara.” dedi küçük çocuk.
Dükkân sahibi gülümsedikten sonra bir ıslık çaldı ve köpek kulübesinden beş tane yumak halinde yavru çıktı. Yavrulardan biri arkadan geliyordu.
Küçük çocuk yürümekte zorluk çeken sakat yavruyu işaret edip sordu:
-“Bunun nesi var?”
Dükkân sahibi onun kalça çıkıklığı olduğunu ve hep sakat kalacağını açıkladı. Küçük çocuk heyecanlanmıştı.
-“Ben bu yavruyu satın almak istiyorum.” dedi küçük çocuk.
Dükkân sahibi:
-“Hayır, o yavruyu satın alman gerekmiyor. Eğer gerçekten istiyorsan o yavruyu sana bedavaya veririm.”
Küçük çocuk birden sinirlendi. Dükkân sahibinin gözlerinin içine dik dik bakarak:
-“Onu bana vermenizi istemiyorum. O da diğer yavrular kadar değerli ve ben fiyatını tam olarak ödeyeceğim. Aslında şimdi size 2 dolar 37 cent vereceğim ve geri kalanını ayda 50 cent ödeyerek tamamlayacağım.”
Dükkân sahibi çocuğu ikna etmeye çalıştı:
-“Bu köpek gerçekten satın istediğini sanmıyorum. Bu yavru hiçbir zaman diğer yavrular gibi koşup, zıplamayacak ve seninle oynamayacak.”
Bunun üzerine küçük çocuk eğildi, pantolonunu sıvadı ve büyük bir metal parçasıyla desteklediği sakat bacağını dükkân sahibine gösterip, tatlı bir sesle:
-“Bende çok iyi koşamıyorum ve bu yavrunun kendisini çok iyi anlayacak bir sahibe gereksinimi var.”
dedi.

‘Anlık bir duygudur.’ demiştik ya ilgiye!..
‘Nerde, nasıl olduğu, nasıl geliştiği anlaşılamazdı.’ ya!..
‘Bir damladır; damlayıverirdi.’ ya!..
‘Damlamaya başladığı an, yaşamaya başlardı.’ ya insan!
Damlayıverir birden!
Damladığında, anlam buluverir birden!
Her ilgi, beraberinde anlamayı da getirir!..

-Bazen, bilincine varmak olur; bir anda irkilirsin!
-Bazen, algılamak olur; algılar, kendini kaybedersin!
-Bazen, akıl olur; erersin!
-Bazen, çakmak olur; neye uğradığına şaşarsın!
-Bazen, bakmak olur; bakışlar ok olur; ok yemişe dönersin!
-Bazen, öğrenmek, bilgi olur; başak gibi eğilirsin!
-Bazen, ibret almak olur; hatalarına yanarsın!
-Bazen, kavrama olur; tuttuğunu koparırsın!
-Bazen, muhakeme olur; kendini bile yargılayıp, asarsın!
-Bazen, özümseme olur; içine katarsın!

-Anladığın an, değişebilirsin!..
-Anladığın an, yaşayabilirsin!..
-Bilmek, çoğu zaman bir şey ifade etmez!.. Anlaman da gerekir!
İlgi ile farkına vardığınız, hissettiğiniz her şey bilgidir. Bildiğinizin, hayata geçmesi/yaşanır hale gelmesi için anlam yüklemek; anlaşılır, gözle görülür, yaşanabilir bir boyuta gelmesi/getirilmesi gerekmektedir.
Her anlama, anlayabilme; inşaatta üst üste konan tuğlaya veya telleri olmayan bir enstrümana tel çekmeye/bağlamaya benzer!
Her anladığınız/anlam yüklediğiniz, tuğla gibidir; bir biri üstüne koyduğunuzda, yükselen bir değer olu(veri)r…
Her anladığınız/anlam yüklediğiniz, tel gibidir; dokunduğumuzda ses çıkartarak dile gel(ecekt)ir!
Yükselen her değeri, dillendirilen her şeyi ortaya koymak; kimin, neyi, nerde, nasıl yaşayacağını kıvılcım olan ilgi sağlar!..
İlgi duyarak başlayan, anlayarak dillendirilen değerler/hisler; karşılığını bulduğu ve bir biri ile örtüştüğünde, yeni bir hayat sürecini başlatır. Her yeni başlayan, başka yenilerin başlamasına neden olur/olacaktır!
Ayağı sakat yavru köpeği anlama hissini yüreğinde yaşayan ve ilgiyi onun üstüne yönlendiren/odaklayan duygu, boş(una) değildir!
İnsan, hiçbir şeyi boşuna yaşamaz!
Boşuna kanat çırpmaz insan!..
Boşuna değildir hiçbir şey!..

Cengiz KORKMAZ