“Hayatımı yaşayan biri var, ve ben onu hiç tanımıyorum” der bir eserinde Luigi Pirandello. Gerçekten de, sanki birileri var hayatımızı yaşayan yada yaşamak isteyen, hiç tanımadığımız. Bazen tanıdığımızı sandığımız kişileri aslında hiç tanıyamamış olduğumuzu fark ettiğimizde, neler geçer aklımızdan. Kendi hayatımızı hiç tanıyamadığımız insanların yönetmeye kalkması özgüvenimizi yeniden sorgulamamıza neden olur.

Ne zaman bizim olan, kendimizin yönetmesi gereken hayatı başka birinin yönetmeye kalktığını farketsek, en azından öfkelenir ve anlamsız tepkiler veririz. Oysa, kendi hayatımız konusundaki boşvermişliğimizi görmezden gelip, hayatımızı yönetmeye kalkışan insanlara doğru adresin onların hayatı olduğunu, kendi hayatlarını yeterince iyi yönetip yönetemediklerini sormak gerekir.

Belki bu doğrultuda daha çok söz söylenebilir. Ama şu anda fark ediyorum ki, bu monolog kendi sorunlarımı çözmeyi ikincil kılarak sanki sizlerin hayatına izinsiz bir sokuluş, gereksiz bir müdahale olacak gibi görünüyor. O zaman kısa kesip bu yazıyı, kalan düşüncelerimi tek başıma devam ettirmeliyim. Ama bir soru sormadan içim rahat etmeyecek.

Sahi, sizin hayatınızı yaşayan birileri var mı ?