Gün olur alır başımı giderim, denizden çıkmış ağların kokusuyla...Evet şu an bu şarkıyı dinliyorum...burnuma iyot kokusu geldi ve ben yine gidemediğim yolların hüzünlerinde tıkılı kaldım...

Gitmek mi zor ? geridekileri bırakmak mı ? Oysa ki bir elde ceket ve bir kol çantamla çok kapılar vurup çıkmıştım geçmişte...Hemde arkama bile bakmdan, kendi kurduğum düzenlerin, gökdelenlerin emeğine acımadan...

Her şeyi bir çırpıda silecek kadar ve giderken sadece gitmenin mutluluğunu yaşayacak kadar, sevmiştim gitmeleri...

Şimdi o gitmelerin götürdüğü yerdeyim...aradan çok uzun yıllar geçti...Ve öyle bir yerdeyim ki mıh gibi çakıldım...Sadece gidenleri gözlüyorum artık ve el sallıyorum uzaktan...Bu gitmeler gitmek değil şarkısını söylüyorum içimden sessizce...

Gitmelerle ilgili ne çok yazılar yazıldı değil mi ? ve ne çok besteler yapıldı...<<bir çok gidenler, memnun ki yerinden çok seneler geçti, dönen yok seferinden>> demek ki gitmeler de bir işe yaramıyor...Şair’in dediği gibi<<yol bir yere gitmez, o bir durma biçimidir>>...

O halde gitmeleri sadece seyahatlarda kullanmak gerekir...mutluluk için bir bilet almak ve tadını çıkartmak...
Kendin için gitmelisin, kaçmak için değil...Kaçmak başladığın yere geri dönmektir sanırım...Durmak ve kazanmak yakışır, gitmesi gerekenlere öncelik tanımalısın...

Ama gerçekten gitmek istiyorsan yani gitmiş olmak için gitmek değil, birşeye varmak için gitmek istiyorsan, hiç durma git UĞURLAR OLA...


ayşe yayman
22.09.2006