Kişisel Bir İleti

• 5 Nisan 2012 Perşembe 19:18:25

Bir pas yığını arasında,
Beynimin içinde durmadan çakışan hücrelerimin gösterisini izlemek,
Atan kalbimin ritmini bozuyor iken,
Gelmişini ayrı sevdiğim,gidişine ayrı öldüğüm sevgilimin ellerini tutmak,
İnovasyona uğrayacak illegal sevmelerimin kararcıl örneğiydi.

Ben deli değildim !

Seni seviyordum evet,seni seveni değil..
Aynalarda göz ucuyla beni takip edebilen,benim gördüğüm
Kimsenin bilmediği bir hiçlikle yaşamaya sürgün yemiştim tahrik edici sözlerimden.
Ve daha doğru düzgün ayakta duramıyor iken içki şişelerine gömüldüğümü unutmuş gibi kalkıp tekrar düşüyordum,bil hassa sürünüyordum..

Yok hayır iyiyim ben !

Duyduğum sesteki o acı acizliğin yani sıra cehennemin dibi avucumun içi !
Sağır değilim görüyorum,kör değilim konuşabiliyorum ..
Diyorum ya ;
Ekonomik yönden ilerlerken devlet,
Ben nasıl olur da açlığımdan ölüyordum kollarında ?

Yeter!

Benim sade bir hayatım var,sürekli taktığım gözlüklerim,
Kurcaladığım çekmecelerim ve konuştuğum bir aynam var..
Gidişinden arta kalan kül tablaları ve bira kapakları da..
Zihinsel engelli gecelerimin ruhumu okşayan karanlığından,
Kaçarcasına sığındığım bir evin bodrumunda ki fare sesleri korkutuyordu beni..
Bir fahişeliğin geldiği son noktadan ilerisini düşlüyor olmam,
Babasını bilmediğim bir piçin annesi olduğum gerçeğini değiştirmiyordu !
Biz sevmiyorduk sevişiyorduk !
Yiyişecek fırsat kolluyorduk ..

Sonrası mı ?
Dünya oruspu ve çocuklarınındı !

ELif YıLmaz