İnan okurken kendi çocukluğumda yaşadıklarım geldi gözümün önüne arkadaşlarımı özledim çocukluğumu özledim çok güzeldi o günler arkadaşlıklar kendi harçlıklarımızla top alır oynardık ne bileyim herşeyimizi paylaşırdık ahhh ahhh hai benim çocukluğum anne :( devamını getir bekliyoruz.

gerçeketen çok güzel bi paylaşım

Deniz bey o kadar samimi o kadar içten, o kadar güzel yıllara değindiniz ki..

Ve biliyor musunuz huzur o zamanlarda vardı...Belki yeteri imkanlarımız yoktu ama çocuktuk mutluyduk...İlkokulda hep 23 nisan gösterilerine katılmayı isterdim..Ama aile bütçemiz kısıtlı olduğu için katılamazdım ..Çünkü gösterilere kıyafeti alabilecekler katılıyordu...Ne özenirdim o zaman gösterilere büyük bir hayaldi. :)..Şimdi yaş gitti 26 olduk imkanlar var ama o zaman başka güzeldi..Çocuklukta saklı mutluluklar...

İstanbul'dan akrabamız kızının küçülen mantosunu gönderdi..Beğenmedim, Giymemek için ne direndim ağlaya ağlaya giydirdiler bana kar diz boyu , zorla okula gönderdiler..Şimdi aklıma gelince tebessüm ediyorum .)

..Merkeze ilk taşındığımızda gri bir ayıcık almıştı annem kardeşimle bana ne sevinmiştik..Yinede dolapta kı çorapları boşaltıp, 1 dakıka da en çok çorabı kim giyecek yarışı yapardık onun zevki başkaydı..Ardından bir anne bağırması dolabı ne hale getirdiniz :))


.O zaman önlükler siyahtı...Benım zamanımda mavi ile karışık giyiliyordu...Ben mavi giydim..Keşke öyle kalsaydı önlükler..Şimdi her şey bozuldu...Çocuklara aileleri istediğini alabiliyor , her istedikleri ellerinin altında ama bir o kadar doyumsuz gençlik yetişiyor...Daha ilkokul çocuğu elinde cep telefonu, ayağında marka ayakkabı..Ve imkanı olamayanlar da, çocukları onlara özendiği için bütçelerini zorlayıp alıyorlar...Daha küçükken bu lükse sahip olan çocukların büyüyünce de istekleri artıyor, kanaatsizlik başlıyor..İç bunalımlar huzrusuzluklar başlıyor.

Çocuk kalsaydık ama şimdi ki gibi değil ..Bizim zamanımızda ki gibi..Az imkanlar vardı ama huzur vardı..Alınan bir şeyin değeri bilinirdi...

Bu günlerimize şükür olsun çok hemde..

Deniz bey devamını bekliyorum..Bu arada resimde ki çocuk hiç yaramaza benzemiyor..Çok akıllı :)

Hayat sartları nekadar zor değilmi.....BİZE BUNU BİRKEZ DAHA İÇTENLİKLE ANLATAN KALEMİNİZE YÜREGİNİZE SONSUZ TEŞEKKÜRLERİMİ SUNUYORUM.HERSEFERİNDE YAŞADIĞIM ÇOCUKLUGA YAŞADIĞIM HAYATA ŞÜKREDİYORUM.YAZINIZ BENİ DERİNDEN ETKİLEDİ.SAYGILARIMLA...

çok güzel bir paylaşımdı, ancak yaşayan bilir denilen tarzda... devamınıda bi an önce okumak isterim... saygılarımla...

Bu yazıyı bu kadar yürekten ve çocuk hisleriyle yazabilmeniz, hâlâ o saflığı taşıdığınızı gösteriyor ne güzel..!Hayata bakış açısını çocuklukta kazanır insan, ve bu değerlerin üzerine kurulur yaşamlarımız..Yoksunluk hissi, bizi hep daha iyi bir insan olmaya zorlar..
Eğer ilk yaşlarımızda her istediği hemen elimize verilmiş olsaydık, belki de sevdiklerimizin ve elimizdekilerin değerini bilemeyecektik..Öyle biraz mahsun bir çocukluk dönemi geçirmek iyidir..:)Ama okurken çok duygulanıyor insan, bu satırları..:(Resim de pek bir masum..

ÇOK GÜZEL BİR YAZIYDI KALEMİN VAR OLSUN SELAMLAR... O RESİMDEKİ BEBEKTE ÇOK YAKIŞILI...

CemalettinGÜRPINAR tarafından 5/14/2012 3:37:30 PM zamanında düzenlenmiştir.

devamını bekleyerek : )

Nesir dünyasına hoşgeldiniz. Yazdıkça daha çok seveceğinizden hiç şüphem yok. Rabbim kalemizi kavi eylesin.

Bir insanın en masum anıları şüphesiz çocukluğundakiler oluyor. Tüm kötülüklerden ari, tertemiz.

Ne kadar yokluk içinde geçerse geçsin bunun farkına varamayacak kadar beklentisiz. Bu yüzdendir belki de içimizdeki o çocuğu hiç büyütmememiz.

Saygıyla...

devamını bekliyorum ;)

Biz çocukken;

-Yollar bozuk, musluklar bozuk, ziller bozuk, paralar bozuk

Ama adamlar sağlamdı ! İBRAHİM SADRİ


Ankaranın havası soğuk insanları sıcak kanlı samimidir çocukluk günlerini gönülden samimi sözlerle paylaşmışsın (hemşehrim )

saygımla

4 km uzaklıktaki okullara gitmek...Biz de öyleydik. Ormandan geç, yağmurda git, karda git...Hiç birşey olmazdı bize. Hasta bile olmazdık. Belki de bize adanmış melekler vardı etrafımızda. Belki de annelerimizin naçarlıkları ve sonsuz dualarıydı bizi koruyan...Şimdi yan apartmanın bahçesine gönderemiyoruz çocuklarımızı...Cesetleri üç ay sonra bir bodrumda çuvala sarılı halde bulunmasın diye, gölgeleri oluyoruz.

Neyse, sizin çocukluğunuzu okumak güzel olacak sanırım. Giriş güzeldi. Eski günlere götürdü. Ayrıca nesir bölümüne böylece merhaba demiş oldunuz. Hoşgeldiniz diyebiliriz bir bakıma.

Saygılar.

Degerli dostum deniz o kadar içten diki dizeler okurken gözlerimden yaşlar damladı. Önce sonra senin kız versiyonun ben aklıma geldi. Ne kadarda benziyormuş kaderlerimiz ayakkabım olmadı benimde hiç yeni itiraf ediyim. Bir kez yeni gelin gelen yengemin o ökçeli ayakkabılarını giydim hiç çorabımda olmadı bir keresindede annemin kalın mus çorap dedİkleri çorabını giymiştim herkes dalga geçmişti benimle duman rengiydi siyah önlükle bana göre süperdi. Parasızlıktan alınamayan süper mini önlügümle çok yakışmıştı kanımca imla kural gözetmeksizin süperdi içten yüregine sevgi ve saygılarımla şükürler olsun şimdiki hallerimize ....:) Dimi ama