MAĞARA ESKİ KAYIP MEHMET’E MEKTUP

Merhaba,Mehmet

Nasılsın? O gün seni andım.Bakma artık sana mektup yazmadığıma.Yine kafam bozuldu .
Nerdesin? Hep üzülüyorum kimse üzmek istemiyor biliyorum.Yine de her şey bir kör düğümde birleşiyor.Kendimi hiç bu kadar çıkmazsız ve hayret güçlü hissetmemiştim.işler daha bir çıkmazsız oldukça çelikten bir duvar oluyor ruhum ve bedenim.
Dilim hiç olmadığı kadar suskun.Sakin ve mantıklı çözümler sebepler üretiyor beynim.Yine de mantıklı sebepler bile tıkanıyor.Zonklayan bir diş ağrısı gibi ruhumu kaldırıp yere seriyor.Nefret ediyorum mantıktan.Ben hayali istiyorum.Ben düşlerimi istiyorum.
Bu dünya nefret ettiğim mantığın nasıl bu güne geldiğini hep bilemediğimiz yön değiştirdiğimiz günden öncesiyle birleştirdiğim hayalimle daha güzel olurdu. Büyük büyük hayaller değil bahsettiğim.Zaten onlardan mantık bile vazgeçiremez.Bütün insanlar için istediğim sözde hepimizin isteği hayallerden bahsediyorum.İnsanları seviyorum.Çok seviyorum onların hatalarını görmeyecek kadar deli gibi seviyorum.Onların yaşam şartlarından korkup yeni mantığa sığınmaları beni de o yöne sürüklemeye kalmaları karşısında
Şaşırıyorum.sürüklenmesem bile sabit bir noktada dönüp duruyorum şimdilik
Ne gördüklerimi anlatacağım ne duyduklarımı .Ne yaşadıklarımı anlatacağım ne de hissettiklerimi.
Sende sanatçısın sende gördün bir çoğunu.Benim hissettiklerimi hissettin desem olabilir.Ama hepsini değil.Seni kızdırmadan kapatmayacağım mektubumu.Hani sen mektuplarını yakmıştın ya hayallerini de yaktın.Küllerini mantıksal olarak ne yapacağız şimdi
Gel bir çözüm yolu bulalım.Bulamayacağız tabi.Hani bir efsanevi bir hikaye vardı. Yedi arkadaşın bir mağaraya girip yedi yüz uyuduktan sonra uyanıp ortaya çıkmalarını anlatan.
Biz de o mağara arayıp bulalım.(Gerçi onlar peygambermiş sanırım ben sadece varsayım olarak diyorum) Yedi yüz yıl orda uyusak sonra uyanalım desem.Ne mantığa ne de hayale uyuyor bu dilek.Sen yoksun ki yüzünü görmeden kaybettim.Ve maalesef mantıksal olarak ta
karşılaşmamamız gerekir .Hakkını kaybettin üstelik çocukta yaptın.Kadınları tanır mısın ? Bilmem bizim çoğumuz bu konuda hassasız ve çok katı oluruz.Bin kez ölürüz.Sevgi fışkırsa
yüreğimizden yine de bir damla vermeyiz karşımızdakine.Bin kez dilense bir gülüşü esirgeriz sizlerden.Önce setleri hazırlar sonra duvarları öreriz.Gözyaşlarımızı ve bunun sebeplerini hayal et veya mantıksal olarak bul.Bu günkü konum bu mağara.Bir mağara buldum içimde uyumadım şimdilik.
Mağaradan selamlar

Jale KESKİNKILIÇ