BABAMIN GÖZLERİ

• 3 Nisan 2012 Salı 18:05:45

Sekiz yıl aynı evin içinde yaşadığımız ve sekiz yıl bir kere bile baba demediğim kişi o. Ben bahçeye fide ekerken yanıma gelip "bana sigara alırmısın?" diyen ve karşılığında "ekmek de alim ama sana zararlı olan o şeyi almayacağım" cevabını duyunca bana komşumun önünde tokat atan kişi. Ama yakınmıyorum bunlardan. Evet kalbim hala kırık ve hala o tokadın izleri sanki suratımda. O tokat sesi uykularımdan uyandırıyor beni. O tokadın acısı iki dakikalıktı ve o an geçti. Ancak o tokadın bendeki anlamı benim kalbimde derin bir yara bıraktı. Söyleyin hangi hekim çare bulabilir bu acıya ? Sakın öyle acımasız, içkili biri bellemeyin babamı, aksine iyi biridir. Ama yaşanan bu olaylar baba kelimesini unutturdu bana. Hem onun yaptığı hem de benim yaptığım hatalar; ona oğlum demeyi bana da baba demeyi unutturdu.

Tokat mı ? çoktan unuttum. At yarışı oynadığını da unuttum. Bağırıp çağırması da neymiş ? Babam bende tek hatıra bıraktı. Annem ile boşanırken onsekiz yaşımdan küçük olduğumdan mahkeme pedagogu beni çağırdı. Benim durumumdakiler için pedagogun "babanla hangi sıklıkla görüşmek istiyorsun" sorusu kadar kahredici bir şey yoktu.
Cevabı ne olacaktı peki ? O benim sekiz yıldır baba diyemediğim babamdı...

Mahkemeden çıkarken gözleri iyice irileşmişti. Gururluydu benim babam, ağlamayacaktı. Tabi ki orada vedalaşacaktık . Zaten ağlamamak için kendimi zor tuttuğum mahkemeden arabaya gidene kadar bunu nasıl yapacağımı düşündüm. Babamın gözleri; beni takip eden her adımında sanki biraz daha kan topluyordu.

Ona baktım ve yavaş yavaş yürüdüm ona doğru. Sarıldık, vedalaştık. Gözleri doldu, o kan çanağına dönmüş gözleri nasıl tarif edilebilir ki ?
Arabaya binerken son bir kez başımı döndürüp baktığımda bir damla göz yaşını siliyordu. İşte babamın en büyük hediyesi bu oldu bana. O ela gözler kırmızılıktan gözükmüyordu , lal olmuştu ağızlar ve diller , kasvetli bakışlar ve gizlenmeye çalışılan o göz damlası... Her aklıma geldiğinde bir o kadar gözlerim kan toplar ve bir o kadar iri ela gözlerim kaybolur, onun yapamadığı kadar çok ağlarım...

-Joker