Pir Sultan Abdal

• 1 Nisan 2012 Pazar 23:57:05

Pir Sultan Abdal, 16. yüzyılda yaşamış, Türk halk şairi, ozan.

Asıl adı Haydar’dır. Yaşamının büyük bölümü Sivas’ın Yıldızeli ilçesinin Çırçır Bucağına bağlı Banaz köyünde geçti. Ölümünün, 1547-1551 ya da 1587-1590 arasındaki bir tarih olduğu sanılıyor. 16. yüzyılda Osmanlı’da baş gösteren bir çok ayaklanmayı desteklemiş, sosyal harekeketlenmeler ile ilgili fikirlerini şiirlerine yansıtmıştır. Bazı tarihçiler şiirlerinde geçen "Şah" kelimesinin İran Şahı’nı değil Anadolu Bektaşi Postnişinini temsil ettiğini belirtirler. Pir Sultan, ağır idari uygulamalar altında ezildiğini düşündüğü Türk Toplumunun yeni bir yönetime de ihtiyaç duyduğunu çoğu kez şiirlerinde dile getirmiştir. Bu nedenle dönemin Sivas Valisi Hızır Paşa tarafından pek sevilmemiş, eskiden dost olan bu iki insan arasındaki ilişki zamanla husumete dönerek, Pir Sultan Abdal’ın Hızır Paşa tarafından idam edilmesiyle sonuçlanmıştır. Klasik Anadolu Alevîliğinin ideasını eserlerinde işleyen Pir Sultan Abdal, 16. yüzyıl Türk edebiyatının en önemli şairlerindendir. Bugün yazmış olduğu sözler bir çok sanatçı tarafından hala şarkı ve türkülerle icraa edilmektedir. Pir Sultan Abdal hem yaşamı, hem de şiirleriyle bir okul ve misyon sahibi olmuştur. İdamıyla da insanlardaki haksızlığa ve zulme karşı adalet duygularını harekete geçirmiştir.

Kaldım

Medet senden medet Muhammet Ali
Akar boz bulanık sellerde kaldım
Ne de zalim olur şu elin dili
Söyleşirler bizi dillerde kaldım

Kaçma benden kaçma ey kaşı kara
Derdine düşeli oldum avare
Bir dostum yoktur ki halımı sora
Gariplik gurbetlik ellerde kaldım

Yanarım yanarım tütünüm tütmez
Çıkarım bakarım bülbülüm ötmez
Çalıştım çırpındım ellerim yetmez
Dibi bilinmeyen göllerde kaldım

Farı derim farı gönül farımaz
Kurudu çeşmemin yaşı silinmez
Harbi ısıtmazsa karlar erimez
Çöğenli boranlı bellerde kaldım

Pir Sultan Abdal’ım gülemez oldum
Akar çeşmin yaşı silemez oldum
Gidecek yolları bilemez oldum
Dağıldı kervanım çöllerde kaldım

Ali’nindir

Yol içinde yol ararsan
Yol Muhammed Ali’nindir
Yetmiş iki dil içinde
Dil Muhammed Ali’nindir

Hani bizden evvel gelen
Beş vakiti tamam kılan
On parmağı pınar olan
El Muhammed Ali’nindir

Sardı dağları ahımız
Gönülde yatar Şahımız
Bağışlansın günahımız
Hal Muhammed Ali’nindir

Seyrim düşmüştür bülbüle
Bülbül efgan eder güle
Bunca çektiğimiz çile
Bil Muhammed Ali’nindir

Cennet kapısı geçildi
Canlara rahmet saçıldı
Bağ-u bahçeler açıldı
Gül Muhammed Ali’nindir

Döner Ademoğlu döner
İkrar verenleri sınar
İkrardan döneni kınar
Kul Muhammed Ali’nindir

Pir Sultan Abdal’ım söyle
Sen Hak’ın methini eyle
Yol gidersen bundan böyle
Yol Muhammed Ali’nindir

Vikipedia org
Ozanlar.biz