HayaL
Küçükken çok hayal kurardım.Herkes bebeklerin peşindeydi ama ben daha farklı şeyler isterdim.Uzağı en uzağı hedeflerdim.Ve benim için iyi olabilecek en büyük kararı vermiştim.Geriye kalan tek şey bu hedef doğrultusunda ilerlemekti...
Her küçüğün bir hayali vardır.Her çocuğun , her kadının , erkeğin , doktorun , hakimin...Hayaller yaş tanımıyor. Kaç yaşında olursan ol yine gelip elini utuyor. Hayal kurmak eğlenceli geliyor. Bazen oturup ağlarken aklına geliyor , kapıyı çalıyor ve sen o an ağlamayı bırakıp bir gülücük konduruyorsun hüzün aynasına . seni o anlarda kurtaran hayal! ve kurması o kadar basit ki...
hayallerin sen büyüdükçe büyüyor . sen olgunlaştıça olgunlaşıyor .onlara ulaşma imkanın gittikçe artıyor . yaklaşıyorsun . yaklaşıyorsun ,son bir adım ve...Ah ahh! her masalın bir büyücüsü vardır. unutmuşum ! sanki sana engel olmaya çalışıyorlar ! hissediyorsun...
kaçıyorsun , kaçıyorsun ! birinci , ikinci, üçüncü adım ve uzağa, hayallerinden çok uzağa gidiyorsun.başladığın noktaya geri dönüyorsun . kaybettiğin tek şey zaman.çok zaman kaybediyorsun. bir tane daha hayal kuruyorsun ana yaklaşıyor , yaklaşıyor ve kaybediyorsun. bir tane , bir tane bir tane daha...’Ben masalın sonunu göremeyecek miyim?’ diyorsun.Hiç beklemediğin , hiç istemediğin bir hayata, geleceğe sürükleniyorsun.Ağrına giden bu değil! Ağrına giden , sahip olduğun geleceğin sana ait olmaması.Biliyorum! Çünkü benimde ağrıma giden buydu!
Herkes senden hiç beklemediğin , hiç istemediğin ama sahip olduğun bir gelecekte bir şeyler bekliyor.Tabi beklemek , istemek çok kolay .Nasıl olacağını bilen kim? Kimse!
Umut , gurur ,cesaret , güç mü kaldı ki sende?Nasıl yapacaksın, nasıl açacaksın yeni bir sayfa !Çok zorlanıyorsun...Her defasında daha ağır düşüyorsun.İstemediğin ,kurmadığın bir hayalin kahramanı olduğun için her geçen gün daha çok başarısızlığa uğruyorsun.Herkes çok biliyor ya!Seni yönlendirmeye ,sana akıl vermeye başlıyorlar.Belki de bizim iyiliğimiz için , bize yardım etmek istiyorlar.Ama bu yardım değil!Seni göz göre göre, dibe en dibe yitiyorlar.
Ben en dipteyim!
İstemiyorsun! İstemek zorunda olduğunu düşünüyorlar.Cesaret mi? kalmadı, gurur mu? ayaklar altında , umut mu ? hiç uğramadı ki.Başka çaren yok her şey kabulün!
O kadar emindin ki zamanında istediğini başaracağına. Herkes ’ işte bu! Bu kız başaracak.!! derken.Tam dönüm değil , ölüm noktası!Elinde istemediğin gelecekle oturup hayallerinin birer birer yıkılmasını izliyorsun.Kurması güzeldi, yıkılması berbat!
Artık bu hayallere ulaşamayacaksın.Biliyorsun , biliyordum!Ve sana dayatılan gelecekle başbaşasın utanıyorsun , utanıyorum! Yabancılık çekiyorsun. Bende çektim!Ve kabulleniyorsun onlar için.Sırf ’ beceremedi’, ’başarısız oldu’ demesinler diye.Düşe kalka , bata çıka ilerlemeye çalışıyorsun.Düştüm , en dibe battım!Senin ne kadar çaresiz, güçsüz , umutsuz olduğunu görenler sana yardım etmek istiyor.Birde hayallerinin yıkılmasına neden olanlar sana yardım etmek istiyorya , en çok acı veren de o işte!Sana kimse yardım edemez .Benim elimden tutanlar başaramadı!Sana sensen başka yardım edecek kimse yok..!
Hayat bu olsa gerek. Birileri kalkarken birileri düşmek zorunda. Düşenlerden olmamayı tercih ettim. Oyun sırası bende ...!
Merve ÖZDİLLİ