'' AH ÇOCUKLUĞUM, AH !!! ''
Zaman, nasılda akıp gitti...Daha dünmüş gibi hatırlıyorum, yaptığım yaramazlıkları , hiçbir şey anlamadan yaptığım çocuklukları...Abim ve ablam aralarında fısıldaşırken meraklı bakışlarımı...Ah zaman, ah aldın benden tüm çocukluğumu.
Ben artık büyüdüm...Ama çocuk kalmayı çok isterdim. Çocukkende benden büyüklere özenir, onlar gibi her istediğimi yapmak isterdim. Evet, ne güzel günlerdi, o günler...Şimdi ise ; zaman, çocukluğumdan kalan izleri, teker teker siliyor, aklımdan. Aslında şöyle bir şey var ki ; insan yaşlandıkça , çocuklaşıyor...Ben, her ne kadar çocuklaşmak için yaşlanmak istesemde, yaşlandığımda her gün derin bir of çekecem içimden, ve her gün , ’’ah çocukluğum, ah ’’ dedirtecek, o günler...
YORUMLAR
hangi yaşta olursak olalım hep içimizde birçocuk olsun ve en olmadık anda muzurca ortaya çıksın
saygılar