KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Çocukluğumun Adamı.
Ben küçükken çocukluğum vardı sadece,
Çocukluğumu büyüten oyuncaklar yoktu.
Bir de düşlerimin kefaretini ödeyen Osman abi vardı.
Az fırça yemezdim hani,bütün mahalleyi toplayıp gürültü yapıyorum diye.
İyi adamdı çocuksu aklımca,karısını sevmezdim gözlerinden korkardım,içini okurdum sanki.
Hep ne diyeceğini,ne yapacağını bilirdim,sevmezdim yani doğruyu yüz üstüne çıkarmak gerekirse.
Hatta Osman abiyi hak etmediğini geçirirdim içimden,ama derler ya Allah çirkin şansı versin, o hesap Döndü abladaki.
-Döndü abla?
Osman abinin karısı işte canım.
İki kızı vardı çocukluğuma pamuk şeker alan Osman abinin,
Bizim mahallenin araba sahiplerinden biriydi,babamın birde Davut amcanın vardı.
Osman abi gelince anlardım tabi hemen,beyaz bir arabası vardı arabadan iner hep lokum dağıtırdı.
Öyle her gün gelmezdi her hafta sonu gelirdi,tabi bütünün mahallenin çocukları bilir mahalleye girince arabası koşa koşa yanına giderlerdi.
Ben gitmezdim üstüme boyası geçen o sarı kaldırımlar da otururdum.
Hep en son beni çağırırdı,bazen gitmezdim o gelirdi zorla verirdi minik avucuma kendi avucuyla koyduğu lokumları,bir de bana ’bakkaldan sigara kap gel ufaklık’ derdi.
Sevinirdim aslında;
Getirdiği lokumların tadı damağımda hala.
Lokum fabrikası vardı çocukluğumu avutan Osman abinin,
Sigarasını almaya hep beni gönderir,kalan para üstüne bakmadan giderdi.
Benim olurdu o bozuk cebim de şıngırdayan demir halkalar.
Sonra bir gün taşındık,o lokumlarını sevdiğim Osman abinin mahallesinden.
Ne gördüm,ne duydum bir daha hayallerimin lokumcu Osman abisini.
Geçen günler de kızı Ezgiyi gördüm yaşça küçüktü benden,büyümüş serpilmiş genç kız olmuş.Aynı anası vesselam,tanıdı beni selamını vermeden geçmedi mübarek.
Adı gibiydi,huyu benzememiş anasına aynı Osman abinin şekli.
Soramadım ama Osman abiyi içimde ukte kaldı.
Ah be Osman abi çocukluğumun adamı!
Şimdi tek kalan o damağımda ki lokumların tadı.
Kim bilir belki yine bir gün sigarasını ben alır,yaptığı o güzel lokumları ben kaparım..
Aramız da kalsın ama topumla oynayan Osman abiyi
Ve lokumlarını çok özledim.
ELif YıLmaz
YORUMLAR
Bizim de vardı abilerimiz mahallede. Birgün biri çalıştığım yere gelip, "hani seni arabaların üstüne çıkartır çiftetelli oynatırdık, ne günlerdi" deyince karizmam fena dağıldı:)
Keyifle okunan bir yazı olmuş elinize sağlık.
