Kim üzmek isterdi bilerek ya da bilmeyerek çocuk düşlerimizi...Bazen hayatımız trafik kazalarına benzer, anlık ve bir ömür çekilesi acılar, pişmanlıklar, yalnızlıklar, üzünçlerle dolar her şey birdenbire oluverir ansızın...Oysa iyi uyanmışışızdır güne, hatta bir türkü tutturup işte; demişizdir bu gün güzel bir gün olacak, hatta yarında! ve bilemezdik sancılarını dostlukların sahipsiz kollarında bir alevin hayatımıza sıçrayıp bütün bir ömrü yakıp kül edeceğini yarınlarımızı kaybedeceğimizi, bu günü kaybedeceğimizi bilemezdik... Arabayla çarptığın öldürdüğün bir adama;"özür dilerim üzgünüm" demek ne denli saçmaysa, arabanın önüne atlayan bir adama çarpmakta vuranı suçlu kılar değilmi?Kim suçlu bu hayatta , sevdalarımız mı? kaderimiz mi? yoksa tutkularımız ve hırslarımız mı? yaşamak mı suçtur, hatalarımız mı? bizi öldüren acılarımız mı? m-jgan