Belki de ölmek...

• 27 Mart 2012 Salı 14:56:31

Bazen biz insanlar mutlu olmaktan korkarız. Kaçarız bir yerlere saklanırız. Aşık olmaktan sevmekten duygudan her şeyden korkar ve saklandığımız köşeden çıkmayız. Bazense korkmadan yürürüz üstüne yeri gelir inciniriz belki de ama korkmayız. Cesaret deriz biz, dışarıdan görenlerse deli mi bu derler…
Aşk deliliktir zaten.
Yeri geldiğinde kaçmak
Yeri geldiğinde susmaktır aşk.
Aşk bir arının çiçeğe olan ihtiyacıdır.
Aslında aşk ve diğer bütün duygular anlatılması çok güç olan duygulardır. Korkmak… Neden korkar insan. Kaybetmekten korkacak kadar bağlanmaktan korkmaktır belki de. Sesini duymak yazdığı her kelimeyi okumak ve bazen altında milyonlarca neden aramak.. Ona bağlanmak mıdır bilmiyorum ama korkuyorum. O kadar çok korkuyorum ki neden korktuğumu da bilmiyorum. Deliriyorum. Belki de ben hariç herkes delidir diyorum sonradan kendi kendime. Korku ! Aşk ve Duygular ! Hepsi hepsi delirmenin ilk adımları. Dünyanın bize oynadığı küçük oyunlardan biri değil bu. Tamamen kumar gibi. Ya hayatının mutlu olmasını sağlarsın kazanarak ya da.. söylemekten korktuğumuz gibi ya da her gece ağlayarak uyanırsın yatağında ve o yastık sadece seni tanıyacaktır. Hep yalnız kalacak bir evin ve sıradanlaşmış bir hayatın olacaktır.
İşte verdiğimiz kararlar. Geleceğimiz sadece tek kelimemize bakar. Gözlerimizi kaparız ya beynimizle ya da kalbimizle hareket ederiz. Hangisi mi doğru işte bunu hiç kimse bilemez. Beynimiz de dünya gibi değil mi bize küçük oyunlar oynar bazen. İşte garip bir dünyada garip duygular yaşarız. Tek anlam veremediğim duyguysa neden ona bu kadar ihtiyaç duyuyorum. Arı demiştik.. Arılar bal yapmak için çiçeklere ihtiyaç duyarlar… Çiçekler olmazsa arıların yaşama nedeni olmaz. Bense.. bense neden sana ihtiyaç duyuyorum? Gözlerine baktığımda canım yanıyor. Ama olmadığında nefes almakta zorlanıyorum. O yüzünü astığında ışıklar sönüyor sanki dünyada. Üzülmesini istemediğimiz insanlar vardır elbet hayatımızda. Çok sevdiğimiz değer verdiğimiz. Ama ama bu çok farklı. Duygusuzca bir duygu bu… Her iki tarafında acı çekmesi gibi. Siz siz olun ve kimsenin sizin beyninize sahip olmasına izin vermeyin. O zaman her an onu düşünür ve onunla uyanırsınız. Sonunda ise delirerek hatalar yaparsınız…
Belki de ölmek gibi…