EĞİTİM ÇIKMAZI

• 27 Mart 2012 Salı 13:48:54

Eğitim deyince biz anne babalar için akan sular duruyor. Eğitmin kaliteli olmasından ve çok önemli olduğunu vurgular dururuz birbirimizle sohbetlerimizde. Yaşantımız boyunca zihnimizi meşgul eder durur.
Bu gün içinde bulunduğumuz ilişkilerinin yavanlığı, bizleri nasılda yalnız ve çaresiz durumlara düşürdüğünü hep birlikte yaşyarak. Güvenmenin ve sevmenin nasılda arka planlarda kaldığına şahit; zaman kaybı diye beynimize işlendiğinin, seyircisi olmak hepimizin dert ettiği nokta aslında...

Eksiği tamamlanmayan bir akarsu gibi önümüzden akıp gidişinin şaşkınlığını yaşayarak tamda...

Doğallıktan uzak gösterişe ve metaya dönüşen ilişkilerin neresinde olduğumuzu bilmeden yürümek bu tatsız yolda.. Karamsarlığa sürüklendiğimiz bir dizi olayların günlerimize egemen olduğunu da düşünecek olursak....

Çeşitli sosyal yapıya sahip yaşamların iç içe ve birbirinden beslendiğini göz ardı ederek büyüttüğümüz çocuklarımız bu karmaşayı ayırdına vardıklarında çok zaman kaybetmiş olacaklardır. Her gün biraz daha ayrıştırdığımız çocuklara büyük zararlar verildiğini düşünmeden... Kişisel egolarımız için...

Eksiklerimiz olabilir. Farkına varmamak niye? Biz çocuklarımıza bir şeyler verdiğimizi sanıyor gözlemiyoruz galiba. Olumsuzluklara inat örnek olabilsek...

Dersanelere akıtılan paraların ve verilen zamanın arka planını görmeden koşturmak....

Kaç aile evin ekmeğini çocuğuna aldırabiliyor? Gerektiğinde annelerine babalarına bir bardak su veriyor? Büyük kardeşler küçük kardeşlerini koruyabiliyor? Küçük kardeşlerde heyecan ve coşku içerisinde abi yada ablalarıyla beraber geriye güzel anılar bırakmalarına yardımcı olabiliyor muyuz? Oturduğumuz konutlarda çocuklar birbirleriyle çıkarsız ilişkileri sürdüren yetişkinlere şahit oluyorlar mı?.. Bu yapabileceklerimiz ücretsiz... Biraz sağduyu ve doğal olmak sadece...

Büyüklerimizden bize kalan miraslarımız aslında...
Çevremizle yarışarak çocuklarımızı nasıl bir gelecek hazırlayabiliriz ? Sistem kurbanı olmuş, uçurumun eşiğine topluca nasıl da sürüklendiğimizi görsek !.. Çocuklarımız çok zeki belki! Davranışları oturmamışsa! Gelişen ve değişen eğitim diyerek yanlışları nasıl da dayatılarak davranışlarımıza sızdırıldığını görmüyoruz galiba...

Evinin badanasını yapan kaç liseli ya da Üniversite öğrencisi kaldı. ( çok dar gelirliler zaten yapıyor. onları demiyorum.) Çocukların ve Gençlerin kendi evlerine yapacakları katkı hem güzel anılar hem de ciddi bir öz güven getirecektir bence. Peki bu bir eğitim olmuyor mu ? Bence günlük hayatımızın içerisinde kendimize çevremize yaptığımız çabaların her biri kocaman bir sevgi yümağı ve aynı zamanda eğitim. Kaç kız öğrenci evinde en az hafta da bir yemek yapıyor. Böyle bir becerisi varsa ailesine sunması yanlış mı?

Hayatın bize getirdiği olumlu ve olumsuz olaylara telaşsız ve düşünerek hareket edebilsek; Eğitiminin, sevginin, paylaşımın, güven duygusunun hayatımızın önemli bir parçası olduğunu.. Aile içi sürtüşmelere ilaç gibi geldiğini....

Eşlerin birbirlerine bir dakika ayıramadıkları aile yaşamlarında, çocuklarımıza tonlarca masraf ... İnanın beni pek tatmin etmiyor bu tür aşırı fedakarlık. Çocuk endeksli aile yapıları.

Bu gün ülkemizde Üniversiteyi bitirmiş ne yazık ki ailesine ciddi boyutta şiddet uygulayan ve henüz ekmek parası kazanmayı bilmeyen yığınlarca genç var. Aşırı özenin bu sayıyı artırdığını hepimiz görüyoruz aslında... Çocuklar ne acı ki anne babalarına sevgi ve saygilarını gösterme becerisinden uzak yetişiyorlar. Bizlerde çocuklarımız kadar değerli değilmiyiz? Çocuklar ülkenin geleceğini temsil ediyorlar elbette... Ancak, önemli sorununun çocuğa para yetiştirmek olmadığını, her gün yeniden biraz daha iç sesimizi dinleyerek çocuklarla iletişim diyorum... Çocuklarımızla birlikte yeniden eğitilmek ve yürüyebilmek bu engebeli yolda..

Benim çocuğum doktor olmayabilir. Komşumun çocuğu doktor olsun. Ne güzel . Çocuk eğitimi deyince aklımıza sadece kendi çocuğumuz mu geliyor ? Toplumsal düşünüp paylaşımcı bir bakış açısı olmadıkça telaşlarımız bizi ancak ve ancak dert sahibi ve birer ilkel vatandaşlar kalabalığına dönüştürecektir bence. Tüm anne babalara sevgi dolu aile ilişkileri. Geleceğimiz coşkulu gençlerle dolsun. Gençlerin ve çocukların üzerinden dönen oyunlara da kulak verecek açık gözlülük diliyorum.