AŞK SORGULAR MI,,?(5)

• 26 Mart 2012 Pazartesi 14:19:09

Hızlı adımlarla ilerledim çiçekçiye doğru…Merak etmeden duramıyordum.Acaba o yokken kim vardı,eşi mi?,babası mı?,kardeşi mi?.....Çiçekçinin önüne geldiğim de dükkanın kapalı olduğunu görünce şaşırdım.Hemen yanı başındaki oyuncakçıya girdim.İçerde oldukça yaşlı,şişman bir amca oturuyordu.Bembeyaz saçları ve yorgun gözlerinin üstündeki kırarmış kaşlarıyla noel babayı anımsatan bir havası vardı oyuncakçının…
-Hayırlı işler olsun bey amca.dedim
-Sağol evladım.Buyur ne bakmıştın?
-Amca ben bir şey soracaktım.Ben şu yandaki yeni açılan çiçekçiye bakmıştım.Ama kapalı…
-Çiçek mi alıcaktın evladım?Bu soruyu beklememiştim hiç ve ne diyeceğimi bilemedim bir an.Duraksadım ve
-Evet.dedim çaresiz,ne diyebilirdim ki başka?Yok amca orada bir kız var,çok hoşuma gitti de merak ettim bir bakıcaktım falan mı….
-Kızcağız bir telaşla numarasını bırakıp gitti.Müşteri gelirse ara beni demişti,dur şuralara bir yerlere koymuştum.deyip yakın gözlüğünü burnunun üstüne takıp aranmaya başladı.
-Allah allah şimdi burdaydı nereye gitti ki…
-Arama amcacım.Önemli değil.Benim acelem yok,akşam üstü tekrar gelirim.
-Haaa öyleyse tamam evadım.Ama yine de bulsam iyi olucak.Senden başka gelen olursa ararım kızcağızı,paraya ihtiyacı var ne de olsa, gelen müşteri de benim yüzümden kaçmasın…
-İsterseniz ben yardımcı olayım bulmanıza…
-Valla ne iyi edersin,haydi bak bakalım şu kağıtlara hangisinde yazıyormuş.dedi elinle masanın üzerinde duran kağıtları göstererek…
Kağıtlara tek tek baktım.Biraz kurcaladıktan sonra…
-Burda bir numara var ama bilmiyorum bu mudur?
-Ver bakalım…Hıh…bu bu tamam,adım Nergis demişti,bak Nergis yazıyor işte.Hay Allah razı olsun senden evladım.Yaşlılık zor iş,ne gözler tam görüyor,ne de koyduğumuzu yerinde bulabiliyoruz.Bir çay söyleyeyim sana.
-Yok amcacım sağolasın.dedim.Adıda Nergis’miş,adını da öğrendi ya bu da bir şey diye düşündüm içimden.
-Olur mu evladım.deyip ağır vücuduyla yavaş yavaş yürüdü dışarı..Kapının hemen yanı başında asılı olan kahvenin hapörlörüne…
-Oyuncakçıya iki çay.dedi.Çaylar çok geçmeden geldi.Çaylarımızı yudumlarken…
-Eee sen kimlerdensn bakalım delikanlı,daha önce gördüğümü hatırlamıyorum seni,buralı mısın?
-Buralıyım amca ama Eskişehirde okuyorum ben…
-Afferin oğlum sana….Baban kimlerden peki tanırım belki?
-Tanırsın mutlaka,Geçen sene taksi durağında kalp krizinden ölen Faytoncu emminin(Dedem eskiden faytonculuk yaptığı için herkes onu Faytoncu emmi olarak tanırdı)oğlu Rıza var bilir misin?Rızanın oğluyum ben.
-Ah be oğlum bilmem mi hiç….Faytonu Raşit…dedi gözleri yaşararak.
-Evet Faytoncu Raşit…Sen adını nerden bildin amca?Pek bilmezlerdi adını da,herkes faytoncu emmi derdi ona.
-Raşit benim can dostumdur,onu senden bile iyi tanırım ben evlat,senelerimiz beraber geçti bizim onla…Hazır muhabbeti koyulaştırmışken sormadan duramadım.
-Amca bu çiçekçi dükkanını açanlar buralı değiller galiba,kimdir,nedir tanır mısın sen?
-Yok evlat buralı değiller.Nereliler bilmiyorum ama,çok zor durumdalarmış.
-Nasıl yani?
-Geçen gün hayırlı olsun diye uğradım öyle beş dakka da,kızcağız biraz birşeyler anlattı.
-Eskiden çok iyi durumdalarmış,hani bir eli yağda bir eli balda derler ya öyle.Sonra babasına bir iftira atmışlar bunun işleri,düzenleri bozulmuş.Ellerinde avuçlarında ne varsa kaybetmişler,babası da hapse girmiş.Yaşadıkları yerde duramaz olmuşlar.Eee varlıktan yoluğa düşmek çok zordur evlat.İnsan yokluktan varlığa kavuştumu çok çabuk alışır yeni hayatına ama varlıktan yokluğa düştünmüydü vay haline,ne elini tutan olur,ne halini soran…Eşin dostun sırt çeviriverir hemen…
-Çok üzüldüm.dedim.Duyduklarıma inanamıştım.Su satan çocuğun sözleri gelldi birden aklıma……
-Eee annesi,kardeşleri falan yok mu bu kızın?
-Var,var olmaz mı hiç.En büyükleriymiş Nergis.Annesi temizliklere falan gidermiş,Üç kardeşler,bir oğlan kardeşi varmış,su satarmış sahil kenarında….
Beynime kaynar sular dökülmüştü sanki.Bugün yaşananlar...Ne büyük ayıp yapmışım ben o çocuğa dedim kendi kendime…
-Bir tanede ufak kız kardeşi varmış,anneannesi bakıyormuş.İşte boşuna demiyorlar;-Güzelliğine güvenme bir sivilce alır,varlığına güvenme bir kıvılcım alır-diye.Eskiler ne de doğru söz etmişler.
-Doğru dersin amca.Çay için teşekkür ederim.Ben kalkayım artık.
-Tamam evladım sen bak işine.Birazdan gelirdi aslında bekleseydin…
-Gelirim ben akşam üstü tekrar.Annem öğlen yemeği için birkaç bir şey istemişti.Alıp götüreyim,bekler şimdi beni…
-Peki evladım.Selam et babana.Oyuncakçı Hayri amcanın sana çok selamı var de.O bilir beni.Bir de deki;hayırsız hiç gelmiyor amcasını görmeye,uğrasın arada sırada da,bir çay kahve içelim.
-Tamam söylerim.Sana hayırlı işler…diyerek çıktım dışarı.Çiçekçiye gelirken karşılaşacaklarıma hazırlıklıydım.Evli olması olasılığına bile.Ama böylesi aklımın ucuna bile gelmezdi.Nereden bilebilirdim ki….