- 1367 Okunma
- 21 Yorum
- 0 Beğeni
Senden Sonra Yine Sen…
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Senden sonra kalırım yine tekil şahıslara. Artık bir “ben” varımdır; sense çok uzaklardaki akşamsefasının kapanmış hallerindesindir… Bir gül gibi kalırım kokunla/ aldanırım. Oysa daha sen doğmadan ekiyordum toprağıma sevgi tohumlarını. Biliyordum, seninle büyümenin nasıl bir mucize olacağını...
(en çok yine de çiçek olup bütünleşmek isterdim seninle…)
“ ama sen sakın pusulardaki ölüme inanma olur mu? Sessizce sev beni!”
Bil ki, elinin değdiği her yerdeyim/ sendeyim. Hiç olmadığın yerlerde bile “sen” kokuyorum… Bir gün ellerinden tutup gökyüzüne sevdamı kazıyacağım/ yıldızlar sıraya girecek sen olmak için, lakin buna yüreğim izin verir mi bilemem artık! Aslında sana ne prangalar kırdı bu yürek bir bilsen...
(inan ellerinden tutmak bile yeter bana…)
Dilimde bir hece hep "sen" olmakta… Rüyalarım bile bir başka güzellikte uykularıma sığınmaktalar. Bazen hiç uyanmamayı bile düşünüyorum/ hemde çok…
( yüreğimde her yer “sen” diye, haykırmakta…)
“seni unutmak en büyük yalanım olacak, daha şimdiden…”
Zamansızca yüreğime sığındı “ayrılık” denen, daha önceleri hiç tanımadığım duygu. Ayrılık sadece bir harf yanılgısı değil mi? Oysa aşklarda beklenen hep kavuşmalardı. Biliyor musun, gözyaşlarım nehir sularına karışıp dağılınca daha da çok üzülüyorum. Kimsesiz, sahipsiz bir bedenin gölgesine sığınacak kadar da sevginden eksilmişim… Derhal topla beni! Bu yürek her acıya dayanırda, seninki ayrılık kelimesinden taşıyor; başka bir şey bu, hiç cenneti gören cehennemi merak eder mi? Yüreğime en soğuk mevsimler geliyor; ne olur dön artık bahar yüzlüm!
(günde bir saat yaşıyorum; diğer saatlerde hasretinle mezar köşelerindeyim)
Şimdi sessizliğe hesap veriyorum. O bile artık hiç istemiyorum beni. Yollar bile düşman… Ne oluyor diye sorma! Sen oldu bu beden, her adımda çığlıklarım senli yaralarımı kanatıyor/ çok değil/ biraz ölüyorum…
( gel de, sustur yaralarımı/ daha fazla sen akmasın yüreğimden…)
“sen olmayınca olmuyor/ mutluluğa da gerek kalmıyor-nedense-“
…hep üç günlük dedik, dünyaya. “dün-bugün-yarın” derken; soğuduk her düşümüzden, biraz da düştük… Bilir misin ey sevgili! Kaç gece rüyalara yalvardım, seni görebilmek için; bedenimdeki her yer seni yaşamaktan bıktığı anlarda bile, ben her şeyden kaçarak sığındım o sevgi dolu benliğine. Çok ağrıma gidiyor. Sınırlarım yok artık; yıkılıyorum her düşüncede, biraz sen olduğum için/ kayboluyorum senli düşüncelerde. Sahi ben çok mu çaresiz görünüyorum, seni severken?
( her düşüncemde çığ gibi ezip-geçiyorsun yüreğimden)
Senden sonra yine sen, hep sen; kelebeklerin valsı gibi… Mevsimler küçülürken yılların içinde, “sen” hep bir başka mevsimle büyüyorsun yüreğimde. Hani seni sevmenin verdiği mutlulukta olmasa/ inan bu kadar güzel gelmezdi bu yalan dünya.
( her mevsimin içinde yine sen varsın/ doyumsuz güzelliğinle)
—herkes “seni yürekten sevdiğim için”, seviyor beni…
(Senden sonra kırarım düşlerimi–2 )
Emre onbey
YORUMLAR
"Biliyor musun ey sevgilim!..
Her aşkı melekler getirir cennetten; ola ki, ölürsem bir gün batımında sakın bırakma aşkımı orta yerlerde... Bırakma!"
(gelecek yazımdan ufak bir cümleydi dostlarıma...)
-yorumlarıyla yüreğimde taht kuran gül yürekli dostlarıma binlerce kez teşekkürler...(sonsuz saygılar)
...sevgilerle...
...
Zamansızca yüreğime sığındı “ayrılık” denen, daha önceleri hiç tanımadığım duygu. Ayrılık sadece bir harf yanılgısı değil mi? Oysa aşklarda beklenen hep kavuşmalardı. Biliyor musun, gözyaşlarım nehir sularına karışıp dağılınca daha da çok üzülüyorum. Kimsesiz, sahipsiz bir bedenin gölgesine sığınacak kadar da sevginden eksilmişim… Derhal topla beni! Bu yürek her acıya dayanırda, seninki ayrılık kelimesinden taşıyor; başka bir şey bu, hiç cenneti gören cehennemi merak eder mi? Yüreğime en soğuk mevsimler geliyor; ne olur dön artık bahar yüzlüm!
...
Yüreğinizin güzelliğini satırlara nakşetmişsiniz. Yüreğinize ve kaleminize sağlık. Selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum. Muhabbetle kalınız.
hayatımın öncesi sen sonrası sen diyorsun yani..
kaleminde büyü var senin okuyanı etkisine alan.Büyük konuşmak istemem ama bu işin sonu güzel olacak senin için Mehmet Coşkundeniz, Cezmi Ersöz ve Kenan Kalecikli vazgeçemediğim yazarlardan birde sen eklendin eyvah:) yorum yazamadığım zamanların kusuruna bakma elimden geldikçe takip ediyorum yazılarını. Çok büyük bir yüreğin var senin sevgi sığmıyor kalbine..şiirler, yazılar yazabilir bir insan ama içine sevgisini katmadıktan sonra yavan kalır bütün yazılanlar. her yazın, her şiirin birbirinden güzel dedimya sevgin sığmıyor kalbine taşıyor kaleminden dökülen herşeye..
yüreğine sağlık
sağlıcakla kal..
Sen Yokken Yine Sen Var..
kalsam da sensizlik cehenneminde
sakladığım nefesin var koynumda
duymasam da sesini
kulağımda bestelediğin mahurun var
dokunamasam da gül tenine
ruhuma müebbet hüküm giyen kaçak hayalin var
geceler sancısız bu defa
yastığıma nakşettiğin saçlarının kokusu var
ölümden korkmuyorum uzaklığın kadar
gözlerime bıraktığın zindan bakışında
s o n s u z l u k c e n n e t i m v a r
......
AzzE
yazını okuyunca şiirim durdu iki dudağımın arasında..
var olanı hissetmek değil yalnızca aşkın yücesini yaşamak
aşk olmadığındada hissetmektir iliklerine kadar hemde
teşekkürler sevgili emre
sevgimle
Bir gül gibi kalırım kokunla/ aldanırım. Oysa daha sen doğmadan ekiyordum toprağıma sevgi tohumlarını. Biliyordum, seninle büyümenin anlamını ve çok istiyordum...
üstadım bu sefer yorum yapamıyorum sadece bu güzel satırları yazan yüreğe imrendiğimi ve muhteşem satırlar okuduğumu ilave edebilirim
tebrikler teşekkürler...
Senden sonra yine sen, hep sen; kelebeklerin valsı gibi… Mevsimler küçülürken yılların içinde, “sen” hep bir başka mevsimle büyüyorsun yüreğimde. Hani seni sevmenin verdiği mutlulukta olmasa/ inan bu kadar güzel gelmezdi bu yalan dünya.
( her mevsimin içinde yine sen varsın/ doyumsuz güzelliğinle)
—herkes “seni yürekten sevdiğim için”, seviyor beni…
...............
Krallığımızı aradığımız o uzak yerlerde ormanlar geçer, fırtınalar biçer ve gökyüzünün altında sevdayla dama oynarız her gün. Uzun yolculuklarımızın şiirlerle örgülü sancılarından sözcükler ayırırız kendimize, hayatla paylaşmak için...
O kadar duru ki, anlatının içindeki bütünlüğe hayran bırakıyor yüreğinizden dökülen her şey...
Bu yüzden seni okumak ayrı bir mutluluk Emre.
Tebriklerimle...