Bilmiyorduk değilmi böyle olacağını ikimizde böyle hayal etmemiştik olacakları,oysa biz seninle beraber mutluluğu hayal etmiştik,hiç istemeden de olsa ayrılık süsü iliklendi hayallerimizin arkasındaki balçık karası gölgenin yakasına.
Oysa biz hiç hayal etmemiştik ayrılığı bir zamanlar bizi tanıyan insanlar ne çok yakıştırıyordu bizi birbirimize ama biliyormusun pişman değilim senin gibi bir insanı tanıyıp onunla hayal kurduğuma olmadı napalım kader kısmet deniyor halk arasında böyle yaşananlara kısmet değilmiş hayırlısı olsun derler,derler ama bilmezler,bilmezler ki bu can bu beden hergün eriyip gider bir canın ucuzluğu bu kadar işte senin nazarında.
Hiç mi kıymeti yoktu yaşananların kurulan hayallerin gerçi her şey ortada neyin ne kadar kıymetli olduğu yinede sözüm yok sana yanımda her zaman aynı değerde aynı kıymetdesin saçın’ın bir teline gelicek zarar yine yüreğimi parçalar. Kıymetlimsin işte yanımda,atamıyorum içimden ne seni nede kurulan hayallerimizi..Böyle olmamalıylı tatlıyla başlayıp acıyla son bulmamalıydı kurulan hayaller ve yaşananlar.
YIKIK VE EZGİN YÜREĞİM’İN ACI PARÇASI...